(με φι)
Αποζήτησα τη βροχή. Την αποζήτησα τόσο πολύ που όταν ήρθε δεν ήξερα πια πώς να τη σταματήσω. Ήταν μια βροχή σαν καταρράκτης, ροζ, πράσινη, μπλε, έπαιρνε όλα τα χρώματα και κανένα. Έκανε τα πουλιά να πέφτουν. Έβρεξε έτσι ούτε που ξέρω για πόση ώρα. Οι γέροι έλεγαν ότι δεν είχαν δει ποτέ τέτοιο πράγμα. Μιλούσαν
Ο Άρθουρ Πλην είναι ο πρώτος ομοφυλόφιλος που πρόλαβε να γεράσει. Έτσι αισθάνεται, κάτι τέτοιες στιγμές τουλάχιστον. Εκεί μέσα, χωμένος κάτω απ’ το νερό, θα μπορούσε να ήταν ένα εικοσιπεντάρης, ένας τριαντάρης, όμορφος νέος, γυμνός σε μια μπανιέρα, που απολαμβάνει τις χαρές της ζωής. Θα ήταν φριχτό, αν κάποιος τον έβλεπε τυχαία γυμνό απόψε: το
Η Ματίλντ Καλμόν νοσηλεύτηκε. Ένας επιδέξιος χειρουργός κατάφερε ν’ αποκαταστήσει το γόνατο που είχε συντρίψει η σφαίρα, χρησιμοποιώντας διάφορα πολυμερή, πλαστικά και άλλα συνθετικά υλικά συμβατά με τη ζωντανή σάρκα, που αντικατέστησαν την επιγονατίδα και τους τένοντες. Όταν κρίθηκε ότι μπορούσε να μετακινηθεί, τη μετέφεραν σ’ ένα νοσοκομείο για κρατούμενους στην περιοχή του Παρισιού. Ανακρίθηκε
Και τώρα, λίγα χρόνια μετά από εκείνη τη συζήτηση και πολλά χρόνια μετά το χωρισμό των γονιών της, η Μπεατρίς χώριζε με τον άντρα της. Χουάν Φελίπε Βελάσκο λεγόταν: ξανθός, λακκάκι στο πιγούνι, έκανε το σταυρό του κάθε φορά που ήταν να πάει κάπου με το αυτοκίνητο. Η Μπεατρίς είχε μάθει κι αυτή να κάνει
από το ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου, Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία. Την κατωτέρω διήγησιν, καθώς και την άλλην, την επιγραφομένην «Το Θαύμα της Καισαριανής», ήκουσα εκ στόματος της παθούσης, ήτις είναι η κυρα-Ρήνη Ελευθέραινα, του ποτέ Ροδίτη, σεβάσμια γερόντισσα Αθηναία. «Με είχαν παραιτήσει όλοι οι δικοί μου, ο άνδρας μου, όπως κι ο
Εκείνη κάθισε μπροστά του και έκρυψε το πρόσωπό της στην ποδιά του. Και εκείνος ένιωσε ξανά τα υγρά δάκρυα στα μάγουλά της. Και τότε η Έλα Μέι ρούφηξε τη μύτη της και τον ρώτησε: «Γιατί πρέπει ο ένας να βγάζει το μάτι του αλλουνού; Γιατί δεν μπορούμε να ζούμε αφήνοντας τους άλλους να κάνουν τη