Ο έρωτας, που τόσο υμνήθηκε από τους μεγάλους Έλληνες διανοητές και τραγικούς ποιητές, διώχτηκε και κυνηγήθηκε ανελέητα από εγκληματίες οπαδούς του χριστιανισμού, μεταφέροντας αυτό το μίσος και αυτή την απόμπευση και στις εκάστοτε εξουσίες, στις οποίες πανρεισέφρησε η Εκκλησία τους. Κυνήγησαν δηλαδή ό,τι προσδίδει έκσταση και χαρά στον άνθρωπο, ακρωτηρίασαν το ανθρώπινο σώμα, τη φυσική του ομορφιά, τους σπασμούς της απελευθέρωσής του από τη μικρότητά του.
Δηλητηρίασαν ό,τι προκαλεί την ευθυμία, την υψηλοφροσύνη. Όπως μετά μανίας πυρπόλησαν κάθε τι το εξαιρετικόν: το γέλιο και τον χορό, τους μεγάλους συνοδοιπόρους του έρωτα. Η Εκκλησία και κατά συνέπεια η Εξουσία βεβήλωσαν τη Φύση, το σώμα, το αίμα του, την ταραχή του, την αξιοπρέπειά του.
Δύο χιλιάδες χρόνια τώρα διαπράττεται το μεγαλύτερο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, ποινικοποιείται η ελευθερία του έρωτα και η ελευθερία στον έρωτα.
του Γιώργου Σταματόπουλου από το pass to port (τ. 20)
και δυστυχώς το δόλιο αυτό έγκλημα δε σταματάει στα τελευταία 2000 χρόνια! γιατί φρόντισαν να μας μπολιάσουν καλά ενοχές …
βέβαια δεν είναι μόνο ο χριστιανισμός, ούτε μόνο οι οργανωμένες θρησκείες.
Εγώ τούς γράφω. 🙂