Da greek μπλογκόσφαιρα [Εισαγωγή & Πρώτο μέρος]

Εισαγωγή

Κενός ευχάριστων αισθημάτων και συναισθημάτων, θα επιδοθώ εδώ στο μεγαλεπίβολα αγαπημένο μου σπορ της κριτικής, της γκρίνιας και της κατηγοριοποίησης των ανθρώπων σε στεγανές κατηγορίες ανάλογα με το έργο του καθενός, για να ικανοποιήσω με τον τρόπο αυτό τη δίψα μου για μίσος και αλληλοσπαραγμό καθώς και τα προσωπικά μου (ατομικά τε και κοινωνικά) συμπλέγματα. Οι κατηγορίες των bloggers που αναφέρονται παρακάτω παραδόξως δεν είναι απόλυτες, καθώς στην ελληνική πραγματικότητα (ένσωμη ή ψηφιακή) παρατηρείται συχνά το φαινόμενο ένας άνθρωπος να φέρει στοιχεία από διάφορες ειδεχθείς κατηγορίες. Τα κείμενα βασίζονται σε κάποια παλαιότερά μου που έχασα σαν large τύπος που είμαι (και όμορφος και γυμνασμένος και έξυπνος, με μια ελιά εδώ κάτω).Disclaimer: Τα επόμενα κείμενα δεν στρέφονται κατά ουδενός συγκεκριμένου προσώπου (υπαρκτού ή μη) και όποιος/α δει τον εαυτό του/ης σε αυτά, να πάει να κοιταχτεί σε κάνα γιατρό ή σε κάναν καθρέπτη, όπως άλλωστε κάνω εγώ εδώ και 3,5 χρόνια και κάτι ψιλά.

Μέρος πρώτο: Ο κλάψας

Θυμάστε το παιδάκι που στο νηπιαγωγείο καθόταν μόνο του και σκάλιζε τη μύτη του, στο δημοτικό χάζευε έξω από το παράθυρο, στο γυμνάσιο δεν έβλεπε τσόντες με τους φίλους του ή δεν έκανε πιτζάμα-πάρτυ με τις φίλες του (ανάλογα με το φύλο), στο λύκειο ήταν γεμάτο σπυράκια και την έβγαζε με ακουστικά και Porcupine Tree όταν το υπόλοιπο σχολείο άκουγε Βολάνη; Φανταστείτε αυτό το άτομο 18-25 ετών, μπροστά από οθόνη CRT 15 ιντσών, πληκτρολόγιο Microsoft με 3 στρώσεις μπίχλας, ποντίκι Μεκαψέξ με χαλασμένο το δεξί κουμπί και ιδού ο κλαψοblogger!Στον παγκόσμιο ιστό πια τη βρίσκει με άσκοπα flash games που δεν τελειώνουν ποτέ και personality tests που τού λένε πως δεν ταιριάζει με κανένα άλλο γνωστό είδος σ’ αυτόν το σκατοπλανήτη. Αλλά δεν απογοητεύεται: αφού απέτυχε να κάνει φίλους σε όλες τις social communities (ακόμα και στο ―παναγία βόηθα, μεγάλη η χάρη σου και όλα τα σχετικά― netlog) και να γίνει δεκτός σε οποιαδήποτε ομάδα ή guild σε κάποιο mmorpg, η τελευταία του προσπάθεια για κοινωνική ένταξη είναι το μπλογκάρισμα.Ποστάρει για οτιδήποτε του κινεί τον εσωτερικό κόσμο που μπορεί να είναι από τα σύννεφα ως το ακάρι της σκόνης, καθώς μια τέτοια τόσο αδιάφορη προσωπικότητα μπορεί να (συν)κινηθεί ακόμα και από κάτι τόσο μικρό όσο ένα ηλεκτρόνιο που κόβει βόλτες στο δωμάτιό του προσπαθώντας να αποφύγει τα μόρια της ασκόπως περιρρέουσας σκόνης. Γεμίζει το ιστολόγιό του με κλαψιάρικες δήθεν συναισθηματικές αηδίες που δεν ενδιαφέρουν κανέναν, βάζει πάνω από είκοσι αποσιωπητικά κάθε φορά για να δηλώσει την εσωτερική διαπάλη που διακατέχει και διαπερνά το δύο προτάσεων ασύντακτο δημοσίευμά του και μάταια αφήνει ενεργοποιημένα τα σχόλια σ’ αυτό, αφού οι μόνοι που απαντούν είναι ένας γνωστός του από το MSN που δεν θέλει να τον στεναχωρήσει (περισσότερο) και ο ίδιος με διαφορετικό ψευδώνυμο. Αν αυτοκτονήσει, σκέφτεται να το δηλώσει από πριν στο blog του, αλλά αυτή τη φορά δεν θα έχει καμία ανταπόκριση, καθώς ούτε ο ίδιος θα μπορεί να σχολιάσει ούτε και ο γνωστός του στο MSN, αφού δεν θα μπορεί πια να του στείλει το δημοσίευμα με μήνυμα. βλ. επίσης: Δεύτερο μέρος και Τρίτο μέρος