By the way, which one is pink?
Υπάρχουν μερικά πράγματα για τα οποία δεν έχετε επιλογή: ο ήλιος βγαίνει από την ανατολή, θα σταματήσετε όλα τα παιχνίδια και θα αρχίσετε το World of Warcraft, θα πάρετε ένα iPod nano. Τώρα, μπορεί να περπατάτε με τα χέρια και να βλέπετε τον ήλιο να έρχεται από πάνω και όχι από κάτω· μπορεί να αρχίσετε το WoW τώρα ή μετά από μία εβδομάδα· μπορεί να φανείτε θύματα και να σκάσετε στη Rainbow τα 200+ που ζητάει για το iPod nano σε κάποιο από αυτά τα φλώρικα χρώματα ή να αγοράσετε το κόκκινο (καινούργιο) για 150 ευρώ από το eBay. Το άσπρο χρώμα, ναι, καταργήθηκε γιατί όπως λέει η επιστημονική ομάδα του ΑΜΑΝ teleshoping …συγγνώμη, της Greenpeace είναι βλαβερό για το περιβάλλον. Έτσι η μόνη σοβαρή επιλογή είναι το κόκκινο. Αγοράζοντας το κόκκινο αισθάνεστε επίσης καλύτερα με τον εαυτό σας γιατί δίνετε πέντε λεπτά (του ευρώ) από την τιμή του iPod στον Bono που φοράει τα (αντιστοίχως κόκκινα) Converse του, ψωνίζει εμβόλια κατά του AIDS από το φαρμακείο της γειτονιάς και τα στέλνει στα παιδάκια στην Αφρική (βέβαια συνήθως δεν τα προλαβαίνει).
Το κουτάκι είναι από τις κλασικές ντιζαϊνιές της Apple (Designed by Apple in California, Assembled in China by people who don’t have in the sun fortune, but they just wanna host the Olympic Games) και περιέχει καλώδιο USB (που φορτίζει κιόλας), ένα ματζαφλάρι-αντάπτορα νούμερο 13 (φτου φτου σκόρδα) για Dock, οδηγίες, δύο αυτοκολλητάκια της Apple για τη συλλογή σας και τα κλασικά αισχρά άσπρα ακουστικά (αφού δεν φαίνεται η ίδια η συσκευή, πρέπει κάπως να φαίνεται ότι έχουμε iPod, για ένα ίματζ ζούμε). Αν στη συσκευασία δεν βρήκατε το iPod, λυπάμα αλλά σάς πιάσανε κότσο.
Εξωτερικά
Τo νέο iPod nano είναι κατά την άποψή μου το πιο ωραίο mp3 player μέχρι σήμερα, partly because it’s so elegant and partly because it’s such a wonderful piece of engineering! Αφήστε κατά μέρος τις φωτογραφίες: αν δεν το πιάσετε στα χέρια σας είναι μάλλον αδύνατον να αντιληφθείτε για τι μιλάω. Απίστευτα έως επικίνδυνα λεπτό, μοναδικά έως τρομακτικά ελαφρύ και με μια επιφάνεια που σημαδεύεται με το παραμικρό άγγιγμα, το iPod αυτό δεν πρόκειται να κάνει αισθητή την παρουσία του με τις διαστάσεις του, αλλά με την προσωπικότητά του.
Το μπροστινό μέρος είναι από ματ αλουμίνιο στο χρώμα της επιλογής σας, το πίσω από γυαλισμένο μέταλλο, το click wheel από πλαστικό και η οθόνη από ένα είδος πολύ ανθεκτικού γυαλιού. Και, όχι, δεν με απασχόλησε whether it will blend.
Η οθόνη είναι ανάλυσης 320×240 pixel, όσο ακριβώς αυτή των μεγαλύτερων iPod classic, αλλά μικρότερης διαμέτρου (δύο ιντσών αντί δυόμιση). Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την υψηλή φωτεινότητα, την κάνει να φαίνεται ότι απεικονίζει τις λεπτομέρειες πολύ πιο καθαρά από το μεγαλύτερο μοντέλο καθώς και από όλα τα προηγούμενα iPods, συμπεριλαμβανομένων φυσικά και των iPod touch και (ο artech να το κάνει) iPhone. Οι οδηγίες λένε ότι με το κατάλληλο αξεσουάρ (που κοστίζει όσο δύο iPod) δίνει ως και 576p σε εξωτερική οθόνη, αλλά θα έλεγα να μην το ξεσκίσουμε το ζήτημα…
Η μπαταρία του είναι ένα ακόμα θαύμα: η Apple αναφέρει δυνατότητα αναπαραγωγής 24 ωρών για μουσική και πέντε ωρών για βίντεο. Σε δικές μου δοκιμές, με τη φωτεινότητα και την ένταση του ήχου στη μέση, το iPod nano κράτησε 6:32 ώρες σε αναπαραγωγή βίντεο και 28:22 ώρες σε αναπαραγωγή μουσικής! Ούτε δονητής με energiser να ήταν!
Εσωτερικά
Φυσικά υπάρχουν στην αγορά players που έχουν χωρητικότητα 1ΤΒ, αναπαράγουν ό,τι βίντεο μπορεί να αναπαραγάγει ο VLC, δείχνουν εικόνες ακόμα και σε φορμά όπως .ima, .fh και .xbm (που δεν τα θυμάται ούτε αυτός που τά ‘φτιαξε), τρέχουν Linux, παίζουν World of Warcraft, διπλώνουν πρωτεΐνες για το Folding@Home και μόλις τα αγοράσεις παραιτείσαι από τη δουλειά σου και γράφεσαι σε ομάδα ψυχολογικής υποστήριξης.
Companies who are serious about their hardware, make their own software και τούμπαλιν. Στο iPod όλα είναι εκεί που τα περιμένεις, αλλά ακόμα και αν είσαι κάφρος τα μενού μπορούν να αλλάξουν για να σε βολεύουν καλύτερα. Ο χρόνος προσαρμογής στη χρήση του είναι ένα από τα σύγχρονα προβλήματα των μαθηματικών: τείνει στο μηδέν. Η νέα μαγκιά με την οθόνη που χωρίζεται στα δύο είναι όμορφη και εφετζίδικη, αλλά δεν βοηθάει σε κάτι ούτε όμως και δυσκολεύει, όπως περίμενα, την πλοήγηση. Η τελευταία γίνεται ταχύτατα χωρίς κολλήματα ή διακοπές. Α ναι, έχει και Cover Flow, που είναι υπέροχο, απίστευτο και η Αpple είναι γαμάτη που το έφτιαξε, αλλά όλοι το βλέπουν χωρίς κανείς να το χρησιμοποιεί.
Για την ποιότητα της μουσικής οι προϋποθέσεις είναι δύο: ακουστικά της προκοπής και μουσική κλασική ή jazz ηχογραφημένες από εταιρείες της προκοπής. Με ακουστικά της Beyerdynamic, των οποίων το καλώδιο ζυγίζει δώδεκα φορές το iPod, και με ένα σωρό ηχογραφήσεις της Blue Note, της Calliope και της Eroica κωδικοποιημένες σε Apple Lossless, μπορεί να φαίνομαι υπερβολικός αλλά οφείλω να ομολογήσω πως τέτοια πιστότητα δεν είχα ακούσει ποτέ από ένα mp3 player! Καθαρά όργανα, διακριτές στάθμες (σ.σ. μην τολμήσετε να βάλετε EQ!) και όλα τα σχετικά δείχνουν πως η μουσική σας εμπειρία είναι εξασφαλισμένη ακόμα σε ταπεινά ακούσματα του τύπου «one, two, three, four / tell me that you love me more / sleepless long nights / that was what my youth was for» (γιακ).
Η αναπαραγωγή των φωτογραφιών γίνεται είτε κλασικά (προηγούμενη-επόμενη) είτε με τη μορφή slideshow του οποίου μπορείς να ρυθμίσεις εσύ τις παραμέτρους. Η αναπαραγωγή των ταινιών γίνεται σε πολύ καλή ποιότητα (MPEG-4 ή H.264) χωρίς διακοπές και, ως εκ θαύματος, οι υπότιτλοι πραγματικά φαίνονται! Δεν θα κάτσεις να δεις τα έξι Star Wars μονοκοπανιά στο nano, αλλά μπορείς άνετα να χαζέψεις το τελευταίο επεισόδιο από κάποια σειρά ή μια αμερικάνικη ταινία 1:34 ωρών (τα τέσσερα λεπτά στο τέλος είναι για τα credits). Τα παιχνίδια δεν είναι κάτι το εξαιρετικό (τράβα να πάρεις PSP άμα θες gaming!) αλλά σε βοηθούν να περάσεις την ώρα σου χωρίς να βαρεθείς ή χωρίς να γίνεις αγενής κοιτάζοντας τον κόσμο που περνάει στη φάτσα, στα πόδια και στα υπόλοιπα γνωστά μέρη για να βγάλεις στατιστικά στοιχεία.
Συμπεριλαμβάνονται επίσης ένα σωρό σαχλαμάρες που θα μπορούσαν να μην τρώνε χώρο τσάμπα, αλλά κάπως πρέπει να φαίνεται ότι το iPod nano είναι της Apple (γιατί υπάρχουν και τελείως στούρνοι στον κόσμο αυτό). Έτσι υπάρχουν ημερολόγια που συγχρονίζονται με το iCal, επαφές που συγχρονίζονται με το Address Book, ρολόγια-ξυπνητήρια που συγχρονίζονται με τα αντίστοιχα του Mac OS, καθώς και χρονόμετρα, σημειωματάρια και τέλος το Screen Lock με την κωδική ονομασία «DIY: Κάνε μόνος σου τα νεύρα σου κρόσια με τρία μόλις λεπτά τη μέρα».
Ελληνικά
Ναι, κι εγώ γέλαγα σαν υστερικός όταν το διάβασα, αλλά τα ελληνικά στα μενού πράγματι δουλεύουν και πράγματι βλέπονται, καθώς τα ανέλαβαν προγραμματιστές της Apple και όχι της Rainbow (που προσλαμβάνει κόσμο με το Microsoft Office Specialist Certification). Μοναχά σε μία από τις γραμματοσειρές δεν εμφανίζεται το κεφαλαίο «Ξ», αλλά αποφύγετε να το δείξετε σε κόσμο καθώς το iPod (όπως όλα τα προϊόντα της Apple) είναι τέλειο και όποιος πει το αντίθετο θα τού βάλετε το iPod εκεί που ξέρει και θα το αφήσετε εκεί για να τον πείσετε ―και χάρη θα τού κάνετε. Όπως και νά ‘χει, αγγλικά ξέρετε και ποιος θα ακούσει Ξαρχάκο, Ξυδάκη ή Ξάξακες (…) στο iPod; Μόνο alternativoβλακείες και πολύ σάς είναι.
Κονκλούζιονς
Το παίρνετε, γιατί είναι το καλύτερο, είναι iPod, είναι Apple, γαμάει, τα σπάει και όλα τα σχετικά.
Δεν το παίρνετε γιατί σάς αρέσει περισσότερο το Zune.
Ζήτω τα καινούργια μας iPods! Εγώ το iPod Touch το δοκίμασα supersonically με τον ultra-hidef sacd-ripped multichannel-quadraphonic Χάρρυ Κλυνν Για Δέσιμο και ειδικά με το τραγούδι αναφοράς Το Τέρας του Λοχνές. Μαγεία! Λες γι’αυτό να έπαθε ολικη αναισθησίας οθόνης; 😀
βρε ποιο Zune,,πλάκα με κάνεις?
Αντώνη, αγνοώ! 😀 Το touch για μένα είναι πιο πολύ ένα media player παρά ένα iPod-mp3 player. Δεν λέω ότι δεν το συμπαθώ, αλλά δεν θα το αγόραζα, τουλάχιστον ακόμα. Θα ήθελα καλύτερη οθόνη και (πολύ) μεγαλύτερη χωρητικότητα. Αλλά γούστα είναι αυτά. 🙂 Υπομονή και θα το έχεις σύντομα πίσω. 😉
dimhap, δεν έχω δει ούτε ένα Zune IRL. Τι να πω; Μπορεί να είναι τέλειο αλλά απλά παρεξηγημένο. 😛
Για μένα πάντως το πιο όμορφο ever iPod, είναι το nano πρώτης γενιάς (white εννοείται). Το ότι τυγχάνει να έχω ακριβώς αυτό το iPod είναι απλά… σύμπτωση 😉
Πολύ καλό review. Αλήθεια ως πότε θα πλασάρει η Apple αυτά τα φρικαλέα ακουστικά;
graham, αν ρωτάς εμένα το καλύτερο iPod είναι το mini πρώτης γενιάς: πανέμορφο, mp3 player με όλη τη σημασία της λέξης, τρελό value for money και ανθεκτικότατο. 🙂
Uneducated, μέχρι να της πει η Greenpeace ότι βλάπτουν το περιβάλλον.
artech, έχεις δίκιο για αυτά που λες για το mini και όντως το συγκεκριμένο είναι… σκυλί. Δεν καταλαβαίνει τίποτα από πτώσεις κλπ. Απλά το nano πρώτης γενιάς ήταν απλά ένα θαύμα: πανέμορφο από πλευράς design, λεπτότατο, πάρα πολύ μικρό, αρχικά με μνήμη ως 4gb και με έγχρωμη οθόνη (σε αντίθεση με το mini). Τα nano 2ης και τρίτης τώρα γενιάς δεν με έχουν εντυπωσιάσει τόσο. Με αυτό σου το review πάντως με έχεις πείσει να δώσω μία ακόμη ευκαιρία στο nano της 3ης γενιάς αν και μέχρι τώρα συμφωνούσα με αυτό το άρθρο και ειδικά με το 3, που λέει ότι μοιάζει με hobbit…
Ούτε ιταλικά ξέρω ούτε τι είναι το hobbit, αλλά πήγαινε σε ένα μαγαζί και δοκίμασέ το. Αν θυμάμαι καλά ζεις σε πολιτισμένη χώρα. 😉
Το πρώτο nano συμφωνώ πως έκανε το μπαμ. Από εκεί και πέρα ξέρουμε τι περίπου να περιμένουμε.
Μπα, δεν θυμάσαι καλά… ζω σε μια χώρα που αντιπρόσωπος της Apple εξακολουθεί να είναι η Rainbow, δηλαδή κάθε άλλο από πολιτισμένη 😉
Α, νόμιζα ότι έμενες κάπου στη Γερμανία. 🙁
Να σου ζήσει και καλά ακούσματα, artech. Φαίνεται πολύ όμορφο, πώς το φωνάζεις;
Θα συμφωνήσω στο ότι το iPod nano 1G (εννοείται λευκό) ήταν το πιο όμορφο iPod που υπήρξε στην ιστορία των mp3 players. Το κακό είναι ότι δεν το είχα ποτέ και το χειρότερο πως δεν μπορώ να το βρω πουθενά τώρα.
p.s. Αν έπαιρνα iPod τώρα θα έπαιρνα την 5η γενιά “classic”. Αυτό που κάποτε λέγαμε “iPod video” Γιατί δε θέλω να πιστέψω πως το “κλασσικό” iPod έχει πάψει να είναι συνυφασμένο με το λευκό χρώμα. Fuckers…
Δεν το φωνάζω, Morel. 😛 Μηχάνημα είναι, όχι ζώο.
Όσο για την Apple, είπαμε… Dell.
Απ
Απ, δε λες τίποτα, φίλε μου… 🙁
Που μπορούμε να το βρούμε εδώ στην Ελλάδα μιας και η μαμά Rainbow δεν το εισάγει…
Αγνοώ, αγαπητέ Γιώργο. Εγώ το πήρα από eBay ~150 ευρώ πάντως και το είχα στην πόρτα μου σε 3 μέρες από Χονγκ Κονγκ. 🙂
Καλημέρα!!! Έπεσα πάνω στο Blog σου ψάχνοντας για το red… Θέλω να το πάρω… αλλά μου είπαν κάτι για τελωνεία κλπ κλπ… και μπορεί να το πληρώσω χρυσό… ισχύει??? (Μπορεί να είναι άσχετη η απορία μου… συγγνώμη!!)
Γεια σου, laxanaki!
Εγώ το αγόρασα από έναν πωλητή στο hong kong που το έστειλε πακεταρισμένο για δώρο με τη δήλωση ότι ήταν κάτι άλλο ―ξέρω ‘γώ, χρησιμοποιημένες πάνες― (και τότε νομίζω δεν τα ανοίγει κανείς στα τελωνεία).
Δεν γνωρίζω όμως γενικές πληροφορίες επί τούτου για να σού πω. Μπορείς να διαβάσεις ένα σχετικό θέμα συζήτησης σε ένα άσχετο forum.
Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!!!! 🙂
Θα μου το φέρει μια φίλη που έρχεται από Αμερική!!!! 15/12 θα το έχω στα χέρια μου!!! Κάτι άσχετο… έχεις πάρει κάτι να το προστατεύεις από τις γρατζουνιές??? Κάποια θήκη??? Και ποια??? (είδα μια The Invisible Shield iPod Nano 3G: Full Body Shield, ξέρεις τίποτα???)… Και πάλι συγγνώμη αν είμαι λίγο άσχετη!!!
Με το καλό να σού έρθει! Γενικά είναι ένα πολύ καλό μηχάνημα που αξίζει τα δολλάριά του (όχι τα ευρώ του όμως) και νομίζω ότι θα σε αφήσει ευχαριστημένη.
Εγώ δεν έχω πάρει θήκη και δεν θα πάρω γιατί δεν με ενδιαφέρει να το προστατεύω από τις γρατζουνιές, αφού αυτές είναι μέρος της χρήσης του. Το πετάω έτσι μέσα στην τσέπη μου τις περισσότερες φορές.
Τη μεμβράνη που λες δεν τη γνωρίζω, αλλά το καλύτερο κατ’ εμέ site με δοκιμές αξεσουάρ για το iPod είναι το iLounge, από όπου μπορείς να ενημερωθείς μεταξύ άλλων και για διάφορες θήκες.