ctrl+alt+del

Μ’ αρέσουν τα κόμικς κι αυτός πρέπει να ήταν ο πιο ηλίθιος τρόπος να αρχίσει ένα δημοσίευμα. Σπανίως όμως απολαμβάνω, προτιμώ και εν τέλει αγοράζω ένα κόμικ. Για να το κάνω αυτό χρειάζεται να ταυτιστώ με κάποιον από τους χαρακτήρες ή γενικότερα να βρω εκεί μέσα ένα κομμάτι από τη δική μου μίζερη ζωή.

Σήμερα θα μιλήσω λίγο για το ctrl+alt+del. Το σχεδιάζει o Tim Buckley (o.k.a.* Absath) και δημοσιεύεται online από το 2002. Εγώ, όπως πάντα με κάποια διαφορά φάσης, το παρακολουθώ ανελιπώς από το Σεπτέμβρη του 2004. Κάθε στριπάκι αποτελείται από τέσσερα καρέ που εξιστορούν την καθημερινή ζωή μιας όχι ακριβώς παρέας από video gamers.

Ο Ethan έχει κάψει αρκετά στοιχεία του εγκεφάλου του παίζοντας video games κάθε είδους και μορφής, ενώ αυτό που θα ήθελε πραγματικά είναι να τα σχεδιάζει και όχι να πουλά την ψυχή του για να κάνει beta testing. Δουλεύει σε μαγαζί με video games.

Ο Lucas, ένας προγραμματιστής σαρκαστικός, κυνικός και αρκετά πιο προσγειωμένος, δουλεύει πωλητής και supportάς σε κατάστημα με υπολογιστές. Είναι ο καλύτερος, ίσως και ο μόνος, φίλος του Ethan, αφού καταφέρνει να τον ανέχεται.

Η Lilah είναι (πια) η γυναίκα του Ethan και όλοι απορούν πώς τον εμπιστεύεται. Όχι μήπως ξενοπηδάει, αλλά πώς καταφέρνει να βρει το δρόμο κάθε απόγευμα για το σπίτι. Είναι επαγγελματίας και πολυβραβευμένη gamer κι αυτό κάνει πολλές φορές τον Ethan να ζηλεύει αφάνταστα. Η αγαπημένη της ασχολία είναι να βολτάρει σε έναν ρομαντικό κόσμο ενός παιχνιδιού RPG.

Ο Ethan κάποια εποχή που βαριόταν περισσότερο από το συνηθισμένο διάλυσε το Xbox του και του έδωσε τη μορφή ενός ρομπότ με νοημοσύνη, απίστευτες ικανότητες gaming, έναν άσβεστο έρωτα για τo Gamecube και μία ελαφρά απέχθεια για την ανθρωπότητα. Το ονόμαζε Zeke από το Ezekiel.

Κάπου κάπου εμφανίζονται και άλλοι χαρακτήρες, όπως ο Scott, ο μυστικοπαθής web designer (η πόρτα του διαμερίσματός του είναι θωρακισμένη) με το κατοικίδιο πιγκουίνο του ονόματι Tedd· o Barry, ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού που δουλεύει ο Ethan· ο Mickey, ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού που δουλεύει ο Lucas. Υπάρχουν επίσης εμβόλιμα στριπάκια με αποκλειστικά τις gaming περιπέτειες τεσσάρων καμμένων τύπων χωρίς ονόματα που έχουν ένα συγκεκριμένο χρώμα (ντυσίματος και δέρματος) και τιτλοφορούνται ως Player One, Player Two κλπ. Οι τύποι αυτοί ενσαρκώνουν επακριβώς και μόνο τις κατηγορίες των gamers που υπάρχουν.

Το ctrl+alt+del ήταν να ονομαστεί “Overclocked” αλλά το συγκεκριμένο όνομα υπήρχε ήδη. Σε κάθε στριπάκι εμφανίζονται οι συνομιλούντες χαρακτήρες και από αντικείμενα μόνο αυτά που τους είναι απαραίτητα για τη διεξαγωγή του σεναρίου κάθε φορά. Το background είναι ένα gradient παστέλ συνήθως μωβ χρώμα. Ο κομίστας φαίνεται πως κατά τη διάρκεια του κόμικ έχει ωριμάσει πολύ ως προς το σχεδιασμό των χαρακτήρων και στο θέμα της εμφάνισης και στο θέμα της προσωπικότητάς τους. Το αποτέλεσμα είναι τέλειο! Σε κερδίζει με την πρώτη ανάγνωση και σε κρατά φανατικό αναγνώστη του αν βρεις κάτι ή κάποιον από εκεί να ταυτίσεις τη δική σου περίπτωση. Έχουν εκδοθεί και βιβλία, αλλά η βασική πύλη παραμένει το site του εγχειρήματος που περιέχει φυσικά και αρχείο. Υπάρχει επίσης store με μπλουζάκια, καπελάκια, mousepads και όλα τα συναφή. Τελευταία ο κομίστας έχει κάνει προσπάθεια να κάνει animation πάνω στη σειρά με φανταστικό κατά την άποψή μου αποτέλεσμα. Εδώ μπορείτε να δείτε ένα μικρό trailer.

Το μόνο ψεγάδι που μπορώ να βρω στο κόμικ αυτό είναι ότι κάθε στριπ βγαίνει κάθε ~3 μέρες και μού είναι δύσκολο να περιμένω! 🙂

*o.k.a. = online known as