Η πιο τρομερή τιμωρία του νόμου είναι πάντα αυτό που συμβαίνει στη φαντασία ενός ανθρώπου: η προοπτική της εκτέλεσης της θανατικής ποινής τροφοδοτεί τις πιο ευφάνταστες μαζοχιστικές σκέψεις. Όταν δικάζεις κάποιον με την προοπτική της θανατικής καταδίκσης, του γεμίζεις το μυαλό με σκέψεις πιο βάναυσες από οποιαδήποτε ποινή έχει επινοηθεί ποτέ. Κι όπως είναι φυσικό, ο άνθρωπος φθείρεται με την ιδέα ότι θα πέσει μέσα σε μια καταπακτή, για να κρεμαστεί πάνω απ’ το έδαφος, μ’ ένα σκοινί δεμένο γύρω απ’ το λαιμό του. Δυσκολεύεται να κοιμηθεί, χάνει την όρεξή του και συχνά η καρδιά του αρχίζει να υποφέρει από την πίεση που έχει προκαλέσει το ίδιο του το μυαλό. Ακόμα και κάποιος που στερείται κάθε φαντασίας, δεν χρειάζεται παρά να στρέψει το κεφάλι του δεξιά κι αριστερά και ν’ ακούσει το τρίξιμο των σπονδύλων του, για να νιώσει στο στομάχι του τον απαίσιο τρόμο της κρεμάλας.
του Philip Kerr από το Γερμανικό Ρέκβιεμ της Τριλογίας του Βερολίνου· κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.