We don’t need no water / let the motherfucker burn!

Οδηγίες συμμετοχής στο παρόν εθνικό πένθος (για τα υπόλοιπα θα ακολουθήσουν διαφορετικές οδηγίες εν ευθέτω χρόνω):

Αν είστε πολιτικός της κυβερνούσας κομματικής παράταξης ράψτε το και κάντε την πάπια. Αν είστε πολιτικός των υπολοίπων παρατάξεων προσπαθείστε να εκμεταλλευτείτε το γεγονός υπέρ σας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο: βγείτε στην τηλεόραση και κατηγορείστε την κυβέρνηση, μιλήστε στο ραδιόφωνο κάνοντας το ίδιο, πετάξτε πάνω από τις φωτιές με το προσωπικό σας ελικόπτερο χαιρετώντας το πλήθος που κραυγάζει και ρίξτε δεσμίδες έτοιμων ψηφοδελτίων με μαρκαρισμένο το όνομά σας (ει δυνατόν, ποτισμένες στη βενζίνη).

Αν είστε δημοσιογράφος οποιασδήποτε βαθμίδας και οποιουδήποτε μέσου ενημέρωσης, τρίψτε τα χέρια και στρωθείτε στη δουλειά. Θα κουραστείτε αλλά θα βγάλετε μισθό ενός ολόκληρου μήνα σε μια μέρα. Αν εμφανίζεστε στην τηλεόραση, γουρλώστε τα μάτια, δείξτε στεναχωρημένος για την τραγωδία και θυμωμένος με τους υπεύθυνους τους οποίους, αν δεν ξέρετε, φανταστείτε (ποιος ξέρει, αύριο μπορεί να είστε στη θέση που είναι τώρα οι πολιτικοί), κατηγορήστε οποιονδήποτε δεν είναι δημοσιογράφος και τολμήσει να εμφανιστεί σε παραθυράκι δίπλα σας: τη γιαγιά που έψηνε μπριζόλες στην αυλή, τον μαυρισμένο από την κάπνα πυροσβέστη ή το εκάστοτε πολιτικό πρόσωπο που θα στείλουν να βγάλει τον όφι απ’ την τρύπα. Αν εμφανίζεστε στο ραδιόφωνο, δώστε μεγάλο βάρος και θυμωμένο αλλά παράλληλα λυπημένο τόνο στη φωνή σας, ακολουθώντας την ίδια παραπάνω τακτική με όσους μιλάτε με απευθείας μετάδοση. Αν εργάζεστε σε εφημερίδα, ήρθε η ώρα να ζητήσετε εκείνη τη μετάθεση που τόσο καιρό σκεφτόσασταν για ένα τηλεοπτικό κανάλι του ίδιου ομίλου. Αν εργάζεστε σε ηλεκτρονικό μέσο, κουλ: μπορείτε να κάνετε τη δουλειά σας από τη δροσερή Δανία.

Αν είστε blogger, καθίστε αναπαυτικά στην καρέκλα ή το κρεββάτι σας και γράψτε ένα υβριστικό κείμενο για όλους και για όλα, κατηγορώντας όσους κατηγορούν οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί αλλά και τους ίδιους τους δημοσιογράφους και τους πολιτικούς, με σκληρότερη όμως γλώσσα και με πιο έντονες βρισιές, καθώς ζήτω η ανωνυμία και δεν υπάρχει e-EΣΡ για να σάς κάνει ντα· κλέψτε λέξεις και φράσεις από τα blogs δεξιά κι αριστερά, πείτε τι είδατε στην τηλεόραση, προσθέστε και μια δυο δικές σας πίπες στο τέλος και έχετε σίγουρο το χαρτζιλίκι από το Adsense στο τέλος του μήνα. Θυμηθείτε όμως τον επόμενο μήνα να μην αναφέρετε πού βρήκατε τα λεφτά για αυτό το νέο gadget που τόσο καιρό λιγουρευόσασταν.

Αν είστε δημόσιος υπάλληλος, θα είστε εδώ και κάποιες μέρες στην Αθήνα, ευχόμενος «Καλό Χειμώνα!» με μια μούρη ως τα γόνατα. Εσείς έχετε κάθε λόγο να χαίρεστε, καθότι «εθνικό πένθος = αργία», οπότε, όσο ανακαλύπτονται (ή δημιουργούνται) νέα απανθρακωμένα πτώματα, οι σημαίες θα κυματίζουν μεσίστιες και εσείς θα μπορείτε να απολαύσετε τη δροσιά του οικιακού σας κλιματιστικού ή να πλύνετε δέκα με δεκαπέντε φορές το καινούργιο σας SUV, για το οποίο θα πληρώνετε τις δόσεις μέχρι να αφήσετε το σκληρό τούτο κόσμο.

Αν είστε ιδιωτικός υπάλληλος, το μόνο που θα αλλάξει για εσάς είναι το θέαμα που θα παρακολουθείτε το βράδυ στην τηλεόραση, τρώγοντας delivery, μόλις έχοντας επιστρέψει από τη δουλειά στην οποία έτσι κι αλλιώς δεν είχατε, δεν έχετε και δεν θα έχετε καιρό ούτε να κλάσετε. Καλύτερα μην προβείτε σε κάποια έξτρα ενέργεια συμμετοχής στο εθνικό πένθος, γιατί είστε ο μόνος που πραγματικά διατηρεί την υπέροχη τούτη χώρα στα διεθνή οικονομικά κατάστιχα. Εξαίρεση: αν δουλεύετε με οποιονδήποτε τρόπο για τη Rainbow, κάντε ένα εικόνισμα του Βάμιαλη, της οικογένειάς του και των σκαφών του που φέτος το καλοκαίρι άφησε την εταιρεία του ανοιχτή και αναγκαστήκατε να μείνετε στην Αθήνα, μη γινόμενοι παρανάλωμα.

Αν είστε ελεύθερος επαγγελματίας, μην ελπίζετε: δεν πρόκειται να πατήσει ούτε ένας στο μαγαζί σας αυτές τις ώρες, καθώς κανείς δεν έχει όρεξη για ψώνια όταν υπάρχει φωτιά ή τηλεόραση στο σπίτι του. Κλείστε το γαμημένο που σας έφαγε τη ζωή και πηγαίντε για κάνα μπάνιο εκεί κοντά να σάς φύγει ο καημός. Εξαίρεση: αν είστε κοράκι, συνεννοηθείτε με το συνδικάτο σας και βουρ όλοι στα δέντρα με βενζίνη, βερνίκι, στουπί και αναπτήρα. Μην ξεχάσετε να αφήσετε πέντε-έξι κινητά για ώρα ανάγκης στο μαγαζί ή κάποιον απ’ την οικογένεια.

Αν είστε κλέφτης, οι ώρες της πυρκαγιάς είναι οι κατάλληλες για να μπουκάρετε στα εγκαταλελειμένα σπίτια και να αρπάξετε ό,τι υπάρχει διαθέσιμο: δεν θα χρειαστεί ούτε να κάνετε ησυχία, ούτε να παραβιάσετε την πόρτα, ούτε να προσέχετε μην αφήσετε αποτυπώματα. Δώστε όμως προσοχή ώστε η σβελτάδα σας να είναι αντιστρόφως ανάλογη της απόστασης μεταξύ του σπιτιού και της φωτιάς.

Αν είστε φοιτητής της ημεδαπής, αγοράστε νέα φραπεδιέρα και βάψτε την παλιά σας μαύρη, ως σύμβολο πένθους βεβαίως βεβαίως. Αν είστε φοιτητής της αλλοδαπής, μην κουνηθείτε από ‘κεί που είστε: κατά πάσα πιθανότητα είστε από τους τελευταίους εναπομείναντες Έλληνες και μόλις επιφορτιστήκατε από τους προγόνους μας (Περικλή και λοιπούς) να κρατήσετε τη φλόγα του Ελληνισμού άσβεστη στους αιώνες των αιώνων αμήν. Ευλόγησον.

[Σημείωση: Το παρόν δημοσίευμα αφιερώνεται εξαιρετικά στο μόνο ενεργό ελληνικό blog που ως τώρα έχει μείνει ανεπηρέαστο από το τηλεοπτικό κλίμα που επικρατεί τις τελευταίες ημέρες. Μην ακολουθήσετε το σύνδεσμο αν είστε κάτω των 18 ετών.] Άκυρη η αφιέρωση. 😛