H zwi mou einai san to xarti tou Verolinou pou keitai dipla sto tragiko pliktrologiko pou xrisimopoiw ayti ti stigmi: deixnei xiliades allilosyndeomena monopatia, kanena apo ta opoia den kataligei pouthena kai diplwnetai atsala kai akanonista gia na krypsei kai na emfanisei stoixeia analoga me tin oreksi, tin peristasi i tin anagki.
Vriskomai se ena easyInternet cafe tou Verolinou dipla se mia kopelitsa pou stelnei emails kai se enan typo pou postarei sto forum mias gay koinotitas. Eftasa edw ntymenos me jean, fouter, athlitika papoutsia kai ena elafry mpoufanaki. Eftasa edw xwris aposkeves, peran apo to kinito mou, to ipod mou, to portofoli mou, ta kleidia tou spitiou mou, to paso tou OASA gia ta lewforeia kai ton palio pisto mou xarti tis polis. Eftasa edw thewrwntas oti i thlipsi, o thymos kai oi typseis den kseroun germanika kai den tha me akolouthisoun edw: apodeixthika lathos, opote mou menei apla na elpizw pws tha tous aresei edw kai den tha me akolouthisoun pisw.
Edw kai kamposes wres soulatsarw stous notismenous dromous tou Verolinou xazevontas tis pinakides pou ligo kapws katalavainw, myrizontas ayton ton apalo ygro aera pou fernei se kati anamesa se elaiotriveio, tyri rokfor, garyfalla kai tsimento kai akougontas Alkinoo Iwannidi, Orfea Peridi, Lavrenti Maxairitsa, Swkrati Malama, Eleytheria Arvanitaki kai Poll. Aisthanomai oso monos, oso thlimenos, oso ponemenos kai oso thymwmenos aisthanomai kai stin Athina, alla edw aisthanomai eleytheros na aisthanomai etsi.
An edw eixa apenanti mou mia sygkekrimeni gynaika tha tis elega oti tin agapw kai thelw na zisw ti zwi mou mazi tis. An edw eixa pente apo tous anthrwpous pou kanoun tous filous mou kamposa xronia twra tha tous eftyna. An edw eixa tous goneis mou tha tous agkaliaza. An edw eixa tin kithara mou tha epaiza kommatia tou McLaughlin. An edw eixa emena apenanti mou tha me sapiza sto ksylo.
Twra tha paw na kanw ena megalo gyro tis polis kai twn perixwrwn me to S-Bahn. To vrady tha koimithw me ta eswrouxa. Avrio to prwi tha faw ton agleora kai avrio apogeyma tha synexizw na paizw theatro.
Kane edo, oti tha itheles na kaneis sto Verolino. Vres tous anthropous pou thes kai pes auta pou thes. Distixos ta provlimata mas akolouthoun pantou. 3 xronia pigaine ela stin Kriti, den katafera na ta xegalaso oute mia fora. Antimetopise ta, gia na einai i epomeni volta sto Verolino me ligoteri monaxia.
Δεν παίζει.
“της σιωπής” και “πριγκιπέσα” από Μάλαμα σε κάνουν λιώμα αν και είναι τόσο τέλεια..
Άργησα να σουπω καλό ταξίδι μιας και εγώ έλειπα επίσης..
αλλά ξέρω πως η ομορφιά του άψογου Βερολίνου δε θα σου μείνει απαρατήρητη.ειδικά κάποια αρχιτεκτονικά στολίδια.
η υγρασία στο κλίμα μιας πόλης μεταδίδει συνήθως έναν μελαγχολικό τόνο
θα ήθελα πολύ να σταθώ δίπλα γιανα ανέβεις λέγοντας καμιά παπαριά..αλλά I know that that’s not what you want
καλό το e-writting ..δοκίμασε κ ένα ολόδικο σου ημερολόγιο.
εκεί τα λόγια δεν θαναι αποτελεσματικά όσο θαταν σε Live version προς αυτούς που θέλεις,άλλα ίσως έπιαναν καλύτερο χώρο απότον σκληρό χώρο του ιντερνετ
Αγαπητέ, έχω μια ιδιαίτερη σχέση με το Βερολίνο. Από το 2005 που πήγα πρώτη φορά, έχει γίνει ναρκωτικό: άμα δεν πάρω τη δόση μου μια φορά το χρόνο, τρελαίνομαι. Δεν με εντυπωσιάζει τόσο η αρχιτεκτονική, η οικονομία και όλα τα σχετικά όσο αυτή η μοναδική αίσθηση που έχω ότι κάνω βόλτα πάνω σε ένα τεράστιο ρολόι που δεν χάνει δευτερόλεπτο εδώ και κάμποσες δεκάδες χρόνια. (Το επαγγελματικό μου όνειρο άλλωστε είναι να γίνω ένα γρανάζι.)
Πάντως το blog δεν το έχω σαν ημερολόγιο. Απλά όταν δεν έχω σε κανέναν να μιλήσω (όπως τελευταία), γράφω κάνα κλαψοpost μπας και μού φύγει ο καημός, αλλά δεν φεύγει ο καριόλης. Όπως και νά ‘χει, άμα δεν το διαβάζει και κανείς (όπως στο κλασικό ημερολόγιο) δεν έχει και νόημα για μένα. 😛
η αλήθεια είναι πως εμένα με βοηθά να ξεσπώ μέσω του blog..είτε λίγο είτε πολύ
ελπίζω λοιπόν μέσα σ’όλα αυτά νασαι καλύτερα από το να κρατούσες μεσα σου
η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία είναι κάτι που το ξέρεις και δεν περίμενες έμενα για να τακούσεις
εδώ πάντως σε διαβάζουμε:)κ μπορούμε καλώς ή κακώς να ρίξουμε καμιά λέξη..να δούμε τι κάνεις και πως είσαι,εδώ έτσι είναι:)
Θα απαντούσα «σκατά», αλλά θα προτιμήσω να χρησιμοποιήσω τη μεταπολεμική γερμανική βρισιά που βρίσκω αρκετά πιο φορτισμένη: σκατά πουτάνας!
(με το συμπάθειο)
Δυστυχώε τον τελευταίο χρόνο είχα αντιμετωπίσει ανάλογα προβλήματα. Η λύση (για μένα τουλάχιστον) ήταν μία: είδα σε ποιά σημεία είχα δίκιο και σε ποιά άδικο. Έχοντας ήσυχη την συνείδηση μου για το τι ήταν δική μου ευθύνη και τι όχι, συνεχίζω κανονικά! Δεν μπορώ εγώ να αλλάξω άποψη στον άλλο, αν αυτός δεν θέλει… Φυσικά και ένα ταξιδάκι στην Στουτγκάρδη με είχε βοηθήσει 😉
Εγώ φταίω πάντα για όλα. 🙁