Κοπάδια φάλαινες που όλο και ζυγώνουν.
Σαν γιγάντιοι κορμοί δέντρων, που πέφτουν και κατρακυλούν στα νερά του αφρισμένου χειμάρρου, έτσι σηκώνονται τα γκρίζα κύματα και προχωρούν, ώσπου με γδούπο σκάνε στην ακτή. Το νερό έχει φουρτουνιάσει, στροβιλίζεται, χτυπιέται, υψ΄νεται σε πυκνά πέπλα βροχής κατά μήκος της παραλίας· ο ήλιος από πάνω τους τα κάνει ν’ αστράφτουν σ’ όλα τα χρώματα του