Tag: Σώτη

μόνος

Πριν από λίγο, ενώ έπεφτε η νύχτα ―2 Ιανουαρίου 1968―, στάθηκα όρθιος μπροστά στο παράθυρο και, κοιτώντας έξω, έκλαψα. Είμαι ένας μοναχικός άνθρωπος που δεν περιμένει τίποτα από τον εξωτερικό κόσμο: όλα συμβαίνουν μέσα μου· ό,τι αλλάζει, αλλάζει μέσα μου. Συχνά με φαντάζομαι όρθιο σε μια έρημη αποβάθρα, σαν έναν ταξιδιώτη που έφτασε στην πόλη

Continue Reading…