Apple VFR1200F και Honda iPad

Αν δεν είστε ο George Clooney στο Up in the Air, τότε μια καθαρίστρια στη fnac δεν έχει την ίδια αξία με τον CEO της MIG (σ.σ. έχει μεγαλύτερη). Ή τουλάχιστον, έτσι νομίζατε. Όπως και η πέτρα, κατά το δάσκαλο Σιντάρτα, κρύβει μέσα της τον άνθρωπο, έτσι κι ο σάπιος αναγνώστης του παυσιφώνου κρύβει μέσα του ένα George Clooney. Ναι, είναι απίθανο να το πιστέψετε, κι αν το έχετε ήδη κάνει είστε ηλίθιος, αλλά χρειάζομαι το συλλογισμό, για να καταλήξω στο ότι η Apple και η Honda είναι δύο εταιρείες που όσο περνά ο καιρός μοιάζουν όλο και περισσότερο.

Φαινομενικά κάτι τέτοιο είναι τραγικό ακόμη και να το σκεφτείς, αλλά προσπαθήσετε να πνίξετε την όρεξή σας για τραγωδίες ως το επόμενο καλοκαίρι και διαβάστε παρακάτω. Από την άποψη των προϊόντων, αμφότερες καταχωρούν μια γαμάτη τεχνολογική καινοτομία, βλ. multitouch και C-ABS, την περιτυλίγουν με ξεπερασμένο υλικό και την πουλάνε πανάκριβα ως το «προϊόν που θα αλλάξει τον τρόπο που [συμπληρώστε]». Παρόλα αυτά το χρήμα το ζεστό το βγάζουν από το 90% της γκάμας των προϊόντων που μπορεί να έχει τεχνολογία «προς Κορινθίους», αλλά συνεχίζει να πουλάει όπως πουλούσαν τα δρακουλίνια το 1994, καθότι «είναι τεχνολογικά δοκιμασμένο», βλ. Apple MacBook και Honda CBF600.

Αν δεν πειστήκατε ακόμη, σκεφτείτε πως από την άποψη των πελατών η Apple είναι μια εταιρεία, της οποίας τα προϊόντα αγοράζουμε πανάκριβα, φωτογραφίζουμε ανεπιτυχώς, επιδεικνύουμε με κομπασμό και πουλάμε όσο-όσο σ’ ένα θύμα δέκα λεπτά πριν βγει το επόμενο μοντέλο. Η Honda από την άλλη είναι μια εταιρεία της οποίας τα προϊόντα αγοράζουμε δέκα χρόνια αφού βγει το επόμενο μοντέλο, οδηγούμε με κομπασμό, ως εκ τούτου και ανεπιτυχώς και πουλάμε ακριβά στο επόμενο θύμα. Αν δεν έχετε πειστεί ακόμη, είναι προφανώς γιατί βλέπετε τον εαυτό σας στις παραπάνω κατηγορίες αγοραστών και το μυαλό σας αρνείται τη σχέτιση για χάρη αυτοσυντήρησης. Τελικά ίσως το παπαδαριό να έχει δίκιο και το μυαλό σας να είναι πράγματι κατ’ εικόνα και ομοίωση αυτού του θρασύτατου στόκου που για να σώσει το τομάρι του άφησε όλα τα μωράκια γύρω του να γίνουν σουβλάκια και μετά πήγε και στρώθηκε μόνος του στο σταυρό για να το παίξει υπεράνω.

Τα πηθίκια είναι μακράν πιο έξυπνα, αλλά προσπαθείστε να σκεφτείτε και το επόμενο. Από πού αγοράζατε μέχρι πριν λίγο καιρό Apple και Honda; Από τη Rainbow και το Σαρακάκη. Η Rainbow για να αγοράσεις απ’ αυτήν ως ιδιώτης ζητούσε αντίγραφα ΑΦΜ, φορολογικής δήλωσης και νόμου 105 (επικυρωμένα), φυλούσε τα έγγραφα αυτά σε ειδικό ερμάριο με δύο κλειδιά (όπως είχε απαντήσει σε πελάτη που ανησυχούσε για την ασφάλεια των προσωπικών του δεδομένων), τσέπωνε τα φράγκα της παραγγελίας, έστελνε μετά από δυο μήνες που θα είχε παραλαβή και χρέωνε τα μεταφορικά όσο ένα Mac Pro, άσχετα αν ήθελες να αγοράσεις ένα Mighty Mouse. Έτσι η διαφορά ενός Mac με ένα Honda δεν ήταν τόσο μεγάλη, αν κάποιος ήθελε να επενδύσει στους τέσσερις τροχούς αντί να τα φάει στις πουτάνες. Ο Σαρακάκης όμως, που φταίει κατά το ήμισυ για το όνειδος των αστικών συγκοινωνιών αρκετών ελληνικών πόλεων (για το άλλο ήμισυ φταίει όπως πάντα το κράτος), αντιμετώπιζε τα ιδιωτικά οχήματα όπως και τα λεωφορεία του: παράγγειλέ το τώρα και θα το πάρεις σε δυο μήνες. Το βασικό μοντέλο. Αν θες και έξτρα εξοπλισμό σε τέσσερις. Και καλύτερα να παραγγείλεις μαζί και τα ανταλλακτικά για το σέρβις των 50.000 km, γιατί σε βλέπω αντί για ιμάντα εκκεντροφόρων να τη βολεύεις με καλσόν (δεμένες αχρησιμοποίητες καπότες για τα λεωφορεία). Όπως ακριβώς το σέρβις της Rainbow: άσε τον υπολογιστή σου μέσα στην εγγύηση και περίμενε ή γάμα την και φτιάξτον μόνο σου. Σαν να μην έφταναν αυτά, στην περίπτωση της Rainbow μετά την αγορά έπρεπε να συμπληρώσεις χαρτούρα, να τη στείλεις και να πάρεις την εγγύησή σου υπογεγραμμένη μετά από κάνα τρίμηνο (αν ήθελαν), ενώ ακόμα και στην περίπτωση που σου άρεσε το Honda σου και χρήζει ιατρικής παρακολούθησης, έπρεπε να υποφέρεις το ανάγλυφο λογότυπο του Σαρακάκη με χαρακτηριστικά (μήκος, πλάτος, ύψος, βάρος) γλάστρας το οποίο ήταν καρφωμένο πάνω στο αυτοκίνητό σου. Στην παράγραφο αναφέραμε «μέχρι πριν λίγο καιρό» χάριν αισιοδοξίας, παρόλο που η Rainbow (που τώρα λέγεται iSquare) διατηρεί αντιστοίχως ακαλαίσθητο και άκρως ανορθόγραφο ιστότοπο με τις ίδιες πιξελιασμένες φωτογραφίες με τότε και ο Σαρακάκης, παρόλο που βάζει πια αυτοκόλλητα τα σήματά του, πουλάει πια και Fiat με αισθητήρες παρκαρίσματος από την Autoplus που δεν τους συνδέει και σωστά.

Για να κάνουμε το κείμενο πιο γκλάμουρους και για να επανέλθουμε στο George Clooney, θα δούμε τις περί ου ο λόγος εταιρείες από την άποψη των δύο τελευταίων προϊόντων τους, γνωστά στη βιομηχανική αργκό και ως «καμάρια». Πρόκειται για το iPad της Apple και τη VFR1200F της Honda. Το iPad είναι μια καναπεδίστικη συσκευή που μπαίνει στο ίντερνετ, χρησιμοποιεί αυτές τις τραγικές εφαρμογές του iPhone και χρησιμοποιείται επίσης και για να διαβάζει κανείς ηλεκτρονικά βιβλία. Σε όλες του τις λειτουργίες λοιπόν ρουφάει με το σταγονόμετρο χρήματα και τα στέλνει σε άλλους που κάθονται αραχτοί και τ’ απολαμβάνουν (ISP, software developerz, eBook πωλητές). Η Apple μπορεί να σας έπεισε ότι θα αυξήσετε το IQ σας καμιά δεκαριά πόντους, διαβάζοντας μέσα απ’ αυτήν την μπούρδα, αλλά σκεφτείτε πόσους πόντους θα χάσετε από κάπου αλλού όταν αντιληφθείτε τη συνέπεια της πράξης που πραγματοποιήσατε ως απάντηση στη φράση «Έλα μωρό μου, πέτα το Ντοστογιέφσκι στο πάτωμα να κάνουμε έναν Έλληνα ακόμα!» Όχι και τόσο κουλ, ε; Για να είναι σίγουρη η Apple ότι αυτή η μαλακία θα πιάσει στην αγορά των ηλιθίων, φρόντισε τα τελευταία χρόνια να τροφοδοτεί τους απανταχού ανεγκέφαλους με φήμες ότι την κατασκευάζει, οι οποίες φήμες στην περίπτωση αυτή έρχονται με τη μορφή ευρεσιτεχνιών που δηλώνει στη σχετική υπηρεσία των φονιάδων-των-λαών-(βορειο)αμερικάνων και στην οποία πρόεδρος είναι φυσικά ο Chuck Norris. Κι αφού το iPad παρουσιάστηκε εδώ και καιρό και ανακοινώθηκε πως θα κυκλοφορήσει όταν βγουν οι γοργόνες στη στεριά, με τη βασική έκδοση να κάνει ό,τι κι ένα iPhone αλλά να κοστίζει €100 περισσότερα για το γαμάτο της υπόθεσης, ενώ τη «σωστή» έκδοση (μεγάλη χωρητικότητα, πρόγραμμα δεδομένων από εταιρεία κινητής τηλεφωνίας) να κοστίζει την τιμή της βασικής στον κύβο, το μόνο που μου έχει μείνει είναι η παρακάτω ξεφτίλα: κατά τη διάρκεια της παρουσίασης η μεγαλειότητά του ο Steve Jobs γύριζε και ξαναγύριζε στην ίδια ιστοσελίδα στα σημεία που δεν μπορούσε να απεικονίσει η συσκευή λόγω flash. Να σημειώσουμε εδώ για τους αδαείς πως το iPhone και το iPad δεν μπορούν να απεικονίσουν οτιδήποτε είναι φτιαγμένο με Flash της Adobe, γιατί o Steve Jobs δεν το γουστάρει και θεωρεί πως έτσι για μία ακόμη φορά θα οδηγήσει τις εξελίξεις και αυτή τη φορά επιτέλους δεν θα πάρει τα τέτοια μου. Το flash στον browser του Mac OS οδηγείται σταθερά στην ίδια μοίρα με την Adobe και την Apple να έχουν μπλεχτεί σε μια αέναη λούπα ανακοινώσεων του στυλ «Φτιάξτε το βρωμοplugin σας», «Εσείς να φτιάξετε το σκατοbrowser σας», «Σκατοbrowser; Τώρα θα δεις! Περίμενε υποστήριξη για τα επόμενα προϊόντα σου κι άμα τη δεις γράψε μου!», «Χεστήκαμε κι η βάρκα γέρνει! Άμα ξαναδείς προϊόν δικό μας για το κωλοσύστημά σου, τρύπα μας τη μύτη!» και τα λοιπά.

Πάμε τώρα στο άλλο καμάρι. Το VFR1200F είναι ένα «μηχανάκι» (χρησιμοποιώ την ελληνική ονομασία κι αρνούμαι να το ονομάσω μοτοσυκλέττα) που διατείνεται πως είναι κατάλληλο για τουριστική και σπορ χρήση και διαθέτει για το σκοπό αυτό την πιο άβολη θέση οδήγησης, την πιο σκληρή σέλα, το περισσότερο βάρος, τη μεγαλύτερη κατανάλωση, το μικρότερο τεπόζιτο και τις πιο άκυρες (σχεδιαστικά κι αεροδυναμικά) βαλίτσες που θα μπορούσε να έχει. Σε όλες του τις λειτουργίες λοιπόν ρουφάει με το σταγονόμετρο χρήματα και τα στέλνει σε άλλους που κάθονται αραχτοί και τ’ απολαμβάνουν (βενζινάδες, φυσικοθεραπευτές, συνεργεία). Η Honda μπορεί να σας έπεισε ότι θα γυρίσετε τον κόσμο και επιπρόσθετα θα βρείτε και ταίρι να συνουσιαστείτε οδηγώντας αυτήν την μπούρδα, αλλά σκεφτείτε τι θα γίνει όταν θα κάνετε στάση μετά από 10 km για να ξεπιαστείτε και ακούσετε τη φράση «Συνέχισε μόνος σου με την κουράδα που πήγες και ψώνισες! Εγώ θα πάρω το ΚΤΕΛ! Και κράτα και το σκατοκράνος σου! Τι; Δεν χωράει στις βαλίτσες; Ε, βάλτο στον κώλο σου τότε!» Όχι και τόσο κουλ, ε; Για να είναι σίγουρη η Honda ότι αυτή η μαλακία θα πιάσει στην αγορά των ηλιθίων, φρόντισε τα τελευταία χρόνια να τροφοδοτεί τους απανταχού ανεγκέφαλους με φήμες ότι την κατασκευάζει, οι οποίες φήμες στην περίπτωση αυτή έρχονται με τη μορφή έρχεται με πλαστικά γλυπτά που φέρνει στις εκθέσεις και δήθεν κατασκοπικές φωτογραφίες από δοκιμές της μοτοσυκλέττας την οποία οδηγεί φυσικά ο Chuck Norris. Κι αφού το VFR1200F παρουσιάστηκε εδώ και καιρό και ανακοινώθηκε πως θα κυκλοφορήσει όταν αρχίσουν να βγαίνουν στα λιμάνια όμορφα παλικάρια, με τη βασική έκδοση να κάνει ό,τι και μια CBF600 αλλά να κοστίζει €10.000 περισσότερα για το γαμάτο της υπόθεσης, ενώ τη «σωστή» έκδοση (κιβώτιο διπλού συμπλέκτη, ABS, βαλίτσες) να κοστίζει την τιμή της βασικής στον κύβο, το μόνο που μου έχει μείνει είναι η παρακάτω ξεφτίλα: αφού οι δημοσιογράφοι του ειδικού τύπου κυμαίνονται από το να είναι συγκρατημένοι έως το να τη θάβουν στο ξερό το χώμα, ανάλογα με το πόσο εξαρτημένος είναι ο εργοδότης τους από την τοπική αντιπροσωπεία της Honda (στην Ελλάδα γράφουν ελεγείες πριν καν τη δουν), έρχεται το βρετανικό MCN και λέει στη Honda «χτύπα μια VFR1200F να τη δοκιμάσουμε να δούμε τι λέει το εργκαλείο» και παράλληλα βγάζει ανακοίνωση ότι θα βάλει μια χούφτα ιδιοκτήτες VFR800 (το αμέσως προηγούμενο μοντέλο, που είχε σώσει ο Νώε από τον Κατακλυσμό, βοήθειά μας) να το οδηγήσουν και να γράψουν τη γνώμη τους, για περισσότερη αντικειμενικότητα. Η Honda αρνείται να συμβεί έτσι και ζητάει να το οδηγήσουν μόνο οι δημοσιογράφοι, οπότε το MCN της απάντησε με email που είχε θέμα «Έτσι είστε, ρε;» και συνημμένες τις φωτογραφίες των γεννητικών οργάνων των δημοσιογράφων.

Τα παραπάνω καμάρια είναι λίγα μόνα από όσα έχουν εμφανίσει κατά καιρούς αυτές η Apple και η Honda. Όταν καταφέρνουν και τα κάνουν εμπορικές επιτυχίες, ανακοινώνουν με στόμφο ότι «άλλαξαν τον τρόπο που οι άνθρωποι [συμπληρώστε]». Όταν όμως αποτυγχάνουν, κάτι που συμβαίνει κατά κανόνα, τα ρίχνουν στην αγορά που «δεν ήταν έτοιμη για κάτι τόσο επαναστατικό». Φυσικά και δεν είναι, καθυστερημένε! Έχεις δοκιμάσει να πληκτρολογήσεις πάνω σε σταθερή επιφάνεια; Γι’ αυτό υπάρχουν τα ελατηριάκια κάτω από τα πλήκτρα! Άμα έχεις τα κότσια, στρώσε τον κώλο σου κάτω και βγάλε ένα σύστημα που να του μιλάς και να γράφει κι όχι να πουλάς μαζί και επιπλέον πληκτρολόγιο! Κι εσύ, μωρή ηλίθια, που βασίζεις τις κατασκευές σου πάνω σε κινητήρες που χρησιμοποιούσαν οι Μογγόλοι, οι Άραβες κι οι Κινέζοι το 13ο αιώνα, χρησιμοποιείς που χρησιμοποιείς αυτήν την απαράδεκτη μηχανική λύση, αντί να φτιάξεις ένα κιβώτιο αυτόματο που να λειτουργεί και να μην έχει τις απώλειες που είχε o πύραυλος που εκτόξευσε το Σπούτνικ σε τροχιά, διατηρείς τις σχέσεις και βάζεις δεύτερο συμπλέκτη;

Σ’ αυτήν τη βρώμικη γωνιά του πολιτισμού που πετούν τις μπανανόφλουδές τους, οι προπαραγγελίες των δύο παραπάνω μοντέλων έχουν βαρέσει κόκκινο. Το iPad μπορεί να είναι πιο ακριβό από ένα iPhone, πιο μεγάλο αλλά να καθιστά αδύνατο να δεις ταινίες, σειρές κι οτιδήποτε άλλο αν δεν περάσεις τις ώρες σου ή να τις μετατρέπεις ή να του κάνεις jailbreak, αλλά το θέλουν γιατί είναι Apple κι είναι γαμάτο. Το VFR1200F μπορεί να είναι άβολο, αταίριαστο για ταξίδια λόγω κατανάλωσης, αταίριαστο για πόλη λόγω βάρους, πολύ ακριβό και με τεχνολογικές καινοτομίες είτε μισερές (τα φρένα είναι συνδυασμένα κατά το ήμισυ) είτε αποτυχημένα αντιγραμμένες από άλλους κατασκευαστές (ΒΜW, Triumph), αλλά το θέλουν γιατί είναι Honda και «δεν σπάει, δε χαλάει». Όσοι μάζευαν μπανάνες, όταν [συμπληρώστε], τώρα τις καλλιεργούν κιόλας.

[φωτογραφίες και διόρθωση λαθών μετά]