Μέρος δεύτερο: οι μπάτσοι
Υπάρχουν τρεις κατηγορίες: Ζητάδες, τροχαίοι και αστυφύλακες. Οι ζητάδες μοιάζουν με πρωταγωνιστές από αμερικάνικο σήριαλ αλλά στο πιο μαυριδερό και κοντό. Οι τροχαίοι αναγνωρίζονται εύκολα: επειδή οι περισσότεροι είναι της χωροφυλακής, αν τους παίξεις την «ιτιά» σε φορητό κασετόφωνο, αρχίζουν και χορεύουν. Οι απλοί αστυφύλακες δεν έχουν μοτοσυκλετιστικό ενδιαφέρον, αλλά ακαδημαϊκά μπορούν να αναγνωριστούν από το ότι όλοι φοράνε μπλε. Αυτοί επίσης σάς αναγνωρίζουν σαν μοτοσυκλετιστή από το γεγονός ότι οδηγείτε μοτοσυκλέτα.
Από αυτά τα επιφανειακά στοιχεία μπορεί να ξεκινήσει μια σχέση που θα εξελιχθεί ανάλογα με την συμπεριφορά των δύο πλευρών.
Αν ο ζητάς σας πλησιάσει εν κινήσει και αρχίσει να σάς μιλάει μέσα από το κράνος, μάλλον βαριέται. Αν γκαζώσετε για μια μικρή κόντρα θα σάς ακολουθήσει. Αν του ξεφύγετε η σχέση σταματάει. Αν σάς πιάσει και σάς πει «Ωραία τραβάει!», είναι η αρχή μιας βαθιάς μοτοσυκλετιστικής φιλίας. Αν σας πιάσει και σάς πει «Γιατί έφυγες έτσι, ρε τσογλάνι;», η σχέση γίνεται τραυματική.
Ο ζητάς πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν παραστρατημένος μοτοσυκλετιστής που, επειδή δεν είχε λεφτά για μεγάλη μοτοσυκλέτα, κατατάχτηκε στο Σώμα. Η συμπεριφορά σας πρέπει να είναι ίδια με αυτή προς τους άλλους μοτοσυκλετιστές αλλά με μεγαλύτερες επιφυλάξεις. Οι ζητάδες κόβουν κλήση για σοβαρά αδικήματα (κλεμμένες, κόκκινο, στοπ κλπ) και είναι κατηγορία που μιλάει άριστα την μοτοσυκλετιστική γλώσσα.
Οι τροχαίοι είναι μοτοσυκλετιστές από σύμπτωση. Κάθε πρωί ένα φορτηγό της αστυνομίας φορτώνει τροχαίους και Moto Guzzi V7 και τούς αφήνει σε στρατηγικές διασταυρώσεις. Το απόγευμα τούς ξαναμαζεύει.
Οι τροχαίοι κάνουν σήμα με το χέρι και, αν δεν βιάζεστε, σταματάτε. Αν σας ζητηθούν τα χαρτιά, δώστε τα. Αν δεν έχετε, δώστε αποκόμματα εισιτηρίων κινηματογράφων με τα κατάλληλα χρώματα (ροζ για δίπλωμα, πράσινο για άδεια). Σε περίπτωση που κάνετε λάθος στο χρώμα (π.χ. λαχανί με μαύρα πουά) πάτε σε περίεργα σινεμά και έχετε πρόβλημα. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, ο τροχαίος θα μείνει ικανοποιημένος και θα σας διώξει με βαριεστημένη χειρονομία.
Ο κάθε τροχαίος είναι φετιχιστής και έχει μια αγαπημένη παράβαση για την οποία κόβει κλήση. Αλλος το κράνος, άλλος το δίπλωμα «σε καλή κατάσταση» ή όποιο άλλο μικρό φετίχ. Αν ο άνθρωπος θέλει να κόψει την αγαπημένη του κλήση, μην του τη σπάτε. Ας πούμε ότι την βρίσκει με τα αντιανεμικά γυαλιά, σάς σταματήσει και τότε παρατηρεί ότι φοράτε αντιανεμικά γυαλιά. Αν δεν τον ψυχολογήστε έγκαιρα, θα σάς κόψει κλήση ακόμη και για το πατρώνυμο της άδειας. Αν όμως καταλάβετε την αρρώστια του και χαμογελώντας πετάξετε μακριά τα γυαλιά συγκινημένος μπορεί να σας σβήσει και τις κλήσεις που σάς έκοψαν άλλοι τροχαίοι. Ο τροχαίος είναι απλή ύπαρξη και το μόνο που θέλει είναι η επαγγελματική δικαίωση.
Οι ανωτέρω κατηγορίες είναι επικίνδυνες σε ομάδες άνω των τεσσάρων, που ονομάζονται και «μπλόκο». Στο μπλόκο 99% θα πάρετε κλήση ή στην χειρότερη περίπτωση θα πάτε αυτόφωρο. Ο κακός είναι πάντα ένας με μπλε και αστέρια που κάθεται κάτω από ένα δέντρο και κοιτάει μόνο. Παρά το γεγονός της απουσίας κουκουλοφόρου, τα μπλόκα έχουν ομοιότητα με αυτά της Κατοχής. Όπως και στον ελληνικό κινηματογράφο, μπορείτε να υποδυθείτε τον ρόλο του Σταρένιου πέφτοντας στα γόνατα και ικετεύοντας «Μη μού κόβεις την κλήση, σήμερα πλήρωσα γραμμάτιο», ή τον ρόλο του Κούρκουλου «Δεν σε φοβάμαι, κόψε και μια για στοπ πίσω φρένου που δεν έχω». Το αποτέλεσμα είναι ίδιο: Σταρένιος ή Κούρκουλος, την κλήση τήν έχεις φάει.
Εδώ είναι Ανατολή και στην Ανατολή το παζάρι επιβάλλεται. Αν ο αστυφύλακας θέλει να σας κόψει μια κλήση, προτείνετέ του μιαν άλλη κλήση. Το «κόκκινο» προς τα δεξιά, μπορεί κάλλιστα να γίνει «κράνος». Η αντιπρόταση στον αστυφύλακα πρέπει πάντα να είναι λογική, για να μην νομίζει ότι τόν ρίχνετε. Ας πούμε ότι ο αστυφύλακας σας σταματάει γιατί περάσατε με κόκκινο και 140 μπροστά από την Βουλή. Μια λογική προσφορά εκ μέρους σας είναι: «Θέλετε να μου κόψετε καλύτερα δύο για κράνος και μία γιατί δεν έχω ασφάλεια;» Ο αστυφύλακας θα σάς αντιπροτείνει: «Μία για κόκκινο και μία για επικίνδυνη οδήγηση». Εσείς από την μεριά σας απαντήστε: «Δύο για ασφάλεια». Αν και οι δύο είστε καλοπροαίρετοι, η συμφωνία θα κλείσει. Αλλοι μαζεύουν γραμματόσημα και άλλοι κλήσεις.
Κάντε ό,τι κάνει και ο αστυφύλακας. Αν μείνει καβαλητός στην μηχανή και σάς διπλαρώσει, μείνετε και εσείς. Αν κατέβει, κατεβείτε. Αν σάς μιλάει στον ενικό, μιλάτε του και εσείς· αν στον πληθυντικό, στον πληθυντικό. Από την άλλη μεριά, αν σάς ζητήσει τα χαρτιά σας, μην τού ζητήσετε και εσείς τα δικά του. Επίσης αν φύγει για το τμήμα, μην πάτε και εσείς. Κάθε πράγμα έχει τα όριά του.
Μην βάζετε προφυλακτικά στο νάιλον με το δίπλωμα. Η φράση «Ένα λεπτό να βγάλω την καπότα…», δημιουργεί αμηχανία ή και παρεξηγήσεις.
Μην επικαλείσθε εξωπραγματικά επιχειρήματα. Αν λέτε «Όχι, δεν ήταν κόκκινο» και ήταν τόσο πολύ, που αν ήσουν Κνίτης θα καθόσουν προσοχή, ο αστυφύλακας θα κόψει την κλήση για να διατηρήσει την πνευματική σου ισορροπία.
Στην επαρχία αν επικαλεσθείτε εντοπιότητα, πρέπει να μπορείτε να την υποστηρίξετε. Στην ερώτηση «Τον Βουρλούμη τον καφετζή τι τον έχεις;» δεν μπορείς να απαντήσεις «Θείο απ’ την μεριά του πατέρα μου.» και ο Βουρλούμης να βγει μοναχογιός. Τα οικογενειακά σε χωριά είναι δύσκολη υπόθεση.
Αν όμως δεν έχετε εξάτμιση και σας σταματήσουν στην επαρχία, πείτε: «Αυτό είναι αγωνιστικό, γι’ αυτό δεν έχει.» Καμιά φορά πιάνει.