Ο σκατοδημοσιογράφος

Το βασικό στοιχείο στη συλλογιστική μου είναι ότι ο κακός δημοσιογράφος δεν μεταδίδει μια είδηση αλλά την αναπαράγει με δικό του τρόπο, ώστε η πλειοψηφία του κοινού να κατανοήσει συγκεκριμένο νόημα σύμφωνα με τις ανάγκες τις δικές του ή του αφεντικού του. Υπάρχουν άνθρωποι (άρχισε από αριστερά και πήγαινε…) που πιστεύουν ότι αυτή η πρακτική είναι επίτηδες κατασκευασμένη από τις μεγάλες εταιρείες των μέσων με σκοπό να περάσουν συγκεκριμένη εικόνα και να κατασκευάσουν έτσι συγκεκριμένη ιδεολογία που βολεύει την υφιστάμενη τάξη κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών πραγμάτων. Δεκτό. Επειδή όμως έχει τύχει να γνωρίσω μερικούς δημοσιογράφους, οφείλω να προσθέσω πως ―τουλάχιστον στις μέρες μας― αρκετοί δεν είναι ύπουλοι αλλά απλώς στούρνοι. Φυσικά τα αφεντικά τους μπορεί να τους προσλαμβάνουν με τέτοια κριτήρια. Δεκτό επίσης.

Σε οποιοδήποτε μέσο και αν εργάζεσαι, έχεις πάντα τη δυνατότητα να γίνεις ένας κακός δημοσιογράφος. Το παράδειγμά μας είναι μια απογευματινή είδηση που δημοσιεύθηκε στο in.gr: θυμίζει εφημερίδα και τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων μαζί, ενώ είναι ανεβασμένη σε ιστοσελίδα του Παγκόσμιου (μεγάλη η χάρη του) Ιστού και την έλαβα με RSS. Η προηγούμενη περίοδος είναι το καλύτερο παράδειγμα για τη σύγκλιση των μέσων. Θα κάνω μια μικρή προσπάθεια να την αναλύσω ανά παράγραφο, αναφέροντας κάθε φορά με χιουμοριστικό τρόπο κύρια σημεία της. Το αστείο με τη συγκεκριμένη είδηση είναι ότι για κάθε παράγραφο ισχύουν τα της προηγούμενης συν τα επιπλέον που θα γράφω κάθε φορά. Προχωρώντας και διαπιστώνοντας πως γίνεται συνεχώς και χειρότερη, διαπιστώνεις πόσο τούβλο είναι ο δημοσιογράφος που τη συνέγραψε!

Ένας στους δύο Έλληνες χρησιμοποιεί ΙΧ, αλλά θέλει λιγότερα αυτοκίνητα στην πόλη.

Αυτός είναι ο τίτλος.
– Βλέπουμε πως η είδηση αναφέρεται σε στατιστική έρευνα. Το να ρωτάς τους ανθρώπους στο δρόμο πέντε ερωτήσεις και από αυτές να βγάζεις συμπεράσματα είναι το πιο ασφαλές για τη διατήρηση της κοινωνικής γαλήνης και για την τσέπη σου.
– Συγκεκριμένα το «ένας στους δύο» με κάνει (από μαθητή του Δημοτικού) να φαντάζομαι πως ρώτησαν δύο ανθρώπους και από αυτούς έβγαλαν συμπέρασμα. Και όμως: ποια ήταν η τελευταία φορά που σάς ρώτησαν κάτι στο δρόμο; Αν δεν τη θυμάστε, μην απορείτε. Αν τη θυμάστε, αναρωτηθείτε πόσες φορές έγινε και θα το βρείτε δυσανάλογο προς τον αριθμό των στατιστικών ερευνών που έχουν δημοσιευθεί ως τώρα. Είναι κάτι σαν τα «μηχανάκια της AGB»: υπάρχουν αλλά κανείς δεν έχει ή δεν έχει κάποιο γνωστό που να έχει.
– Η πόλη στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η Αθήνα. Δεν χρειάζεται να δηλωθεί, καθώς η μόνη πόλη της Ελλάδας είναι η Αθήνα. Χαρακτηριστική είναι η γνωστή φοιτητική ερώτηση: «Είσαι από Αθήνα ή από επαρχία;».
– Φυσικά οι Έλληνες είναι πάντα άντρες (sic). Οι Ελληνίδες είτε κάθονται στο σπίτι είτε είναι τόσο κακές στο τιμόνι που δεν υπολογίζονται στους οδηγούς.

Κατά βάθος θέλει αλλαγή.

Αυτός είναι ο υπότιτλος που στη συγκεκριμένη περίπτωση μπαίνει πάνω από τον τίτλο και με πολύ μικρότερα γράμματα. Μεταφράζεται εύκολα ως εξής: «Ο Έλληνας δεν είναι υπεύθυνος πολίτης· τι να κάνουμε: έτσι έχει γεννηθεί. Στο βάθος όμως της ψυχής του τρέχει το αίμα των αρχαίων προγόνων του που τον κάνει να επιθυμεί και να διαλέγει εν τέλει το σωστό δρόμο.»

Σχεδόν ένας στους δύο Έλληνες (48%) δηλώνει πως χρησιμοποιεί το δικό του ΙΧ για να μετακινηθεί, ενώ την ίδια στιγμή παραδέχεται ότι απαιτούνται μέτρα για τον περιορισμό της χρήσης αυτοκινήτων στις πόλεις και δηλώνει έτοιμος να επιβαρυνθεί πρόσθετο κόστος για λιγότερο ρυπογόνα αυτοκίνητα και καλύτερη προστασία του περιβάλλοντος.

– Με την πρώτη παράγραφο έχουμε εν μέρει αναίρεση του τίτλου με το «σχεδόν», αλλά τουλάχιστον το ποσοστό του 48% μάς δείχνει πως τελικά ρώτησαν πάνω από δύο ανθρώπους. Εικάζω πως ήταν γύρω στους δέκα.
– Σύμφωνα με την παράγραφο, καταλαβαίνω πως υπήρχε ένα ερωτηματολόγιο με την εξής ερώτηση: «Χρησιμοποιείτε ΙΧ για να μετακινηθείτε, ενώ την ίδια στιγμή παραδέχεστε ότι απαιτούνται μέτρα για τον περιορισμό της χρήσης αυτοκινήτων στις πόλεις και δηλώνετε έτοιμος να επιβαρυνθείτε πρόσθετο κόστος για λιγότερο ρυπογόνα αυτοκίνητα και καλύτερη προστασία του περιβάλλοντος;» με δυνατές απαντήσεις «Ναι» και «Όχι» (άντε και ένα «ΔΞ/ΔΑ») και το 48% των ερωτηθέντων απάντησαν «Ναι». Brilliant!
– Δεν ξεχνάμε πάνω από όλα πως η μελέτη έγινε στην Αθήνα και στην Αθήνα ζουν, οδηγούν, μετακινούνται, τρώνε, περπατάνε και κάνουν την ανάγκη τους (δηλαδή χέζουν και κατουράνε) μόνο Έλληνες.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας του Ευρωβαρόμετρου για τη συμπεριφορά των Ευρωπαίων απέναντι στις οδικές μεταφορές, μόνο το 26% των Ελλήνων δηλώνει ότι χρησιμοποιεί μέσα μαζικής μεταφοράς, ενώ το 23% δηλώνει ότι είτε περπατάει είτε χρησιμοποιεί ποδήλατο.

– Το αγαπημένο μου θέμα: το Ευρωβαρόμετρο. Για να δείτε τι περίπου σκέφτομαι, κάντε μια έρευνα στο φιλικό και οικογενειακό σας κύκλο ρωτώντας: τι είναι το Ευρωβαρόμετρο, πού είναι, από ποιους δημιουργήθηκε, ποιοι το στελεχώνουν, τι κριτήρια πρέπει να πληροί κάποιος για να εργαστεί εκεί και ποιο είναι το site του. Για να μην εκπλαγείτε, ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων δεν έχει ιδέα: απλά το εμπιστεύεται γιατί έχει ως πρώτο συνθετικό το «Ευρο-». Οι άντρες με πολλές τρίχες στο στήθος συγχέουν τη λέξη «βαρόμετρο» με τη λέξη «βαρίδια». Ο ανταγωνισμός είναι μάταιος.
– Η Ευρώπη δεν είναι Ελλάδα. Σωστό; Λάθος! Η Ελλάδα δεν καταδέχεται να γίνει Ευρώπη, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Δηλαδή «Ο τράχηλος του Έλληνος ζυγόν δεν υπομένει» και όλα τα σχετικά, σύγχρονα αποφθέγματα του ελληνικού ταρίφα, βγαλμένα από τη ζωή πίσω από το τιμόνι με την πλαστική επένδυση που φαίνεται δερμάτινη και έκανε 2 ευρώ στο Μαρινόπουλο.
– Άλλα μέσα πέρα από τα ΜΜΜ, το ΙΧ και το ποδήλατο δεν υπάρχουν; Υπάρχουν, αλλά η σύγκριση είναι αθέμιτη. Η Βερολινέζα που πηγαίνει κάθε μέρα στη δουλειά απ’ κέντρο της πόλης με την K1200S ντυμένη τούμπανο πού, πώς και με τι φόντα να συγκριθεί με τον ξεκράνωτο Αθηναίο με τις παντόφλες, το σορτσάκι, το κοντομάνικο, το τσιγάρο και το κινητό στα χέρια που πηγαίνει καμαρωτός πάνω στο Innova για φραπέ; Δεν συμφέρει. Άσε που για τους περισσότερους πολίτες οι μοτοσυκλέτες δεν υπάρχουν, οπότε είναι άχρηστη πληροφορία για την είδηση. Είναι σαν να έλεγες σε ένα δημότη Λασιθίου ότι ο νομός Χανίων βυθίστηκε.
– Χρήσιμη πληροφορία όμως είναι οι δέκα σκαλωμένοι που κάθε μέρα παίζουν τη ζωή τους κορώνα γράμματα οδηγώντας ποδήλατο στα λούκια για το νερό δίπλα στο πεζοδρόμιο εισπνέοντας όλο το καυσαέριο και περνώντας με κόκκινο σε όλα τα φανάρια. Είναι alternative και οικολόγοι κι αυτό τις τελευταίες μέρες πουλάει. Κάτι σαν τον Τσίπρα στις τελευταίες δημοτικές εκλογές. Της Αθήνας γιατί ο δήμος είναι ένας.
– Το ότι οι ποδηλάτες είναι το 23% των Αθηναίων που μετακινούνται είναι η απόδειξη ότι η έρευνα έγινε έξω από τα γραφεία του ΔΟΛ στη Χρήστου Λαδά και ότι πράγματι τελικά ρωτήθηκαν μοναχά δέκα (άντε δεκαπέντε άνθρωποι). Επίσης 23% των Αθηναίων είναι συγκαμμένοι.

Αναλυτικότερα, το 86% των οικογενειών στην Ελλάδα έχει τουλάχιστον ένα ΙΧ αυτοκίνητο. Επίσης το 6,5% των Ελλήνων δηλώνει ότι έχει μοτοσικλέτα.
Το 49% των Ελλήνων δηλώνει ότι οδηγεί προσωπικά το αυτοκίνητο, ενώ το 35% δηλώνει ότι υπάρχει αυτοκίνητο στην οικογένειά του, αλλά δεν είναι οι ίδιοι προσωπικά οι οδηγοί.

– Α, να και οι μοτοσυκλέτα! Φυσικά στο σημείο και με τον τρόπο που την αναφέρει δεν βγάζεις το παραμικρό νόημα. Το 6,5% των Ελλήνων έχει ΚΑΙ μοτοσυκλέτα ή έχει ΜΟΝΟ μοτοσυκλέτα; Στη δική μας οικογένεια έχουμε τρεις μοτοσυκλέτες και δύο αυτοκίνητα. Τι διάολο απαντάς τότε;
– Στην Ελλάδα ο θεσμός της οικογένειας είναι τόσο τιμημένος που δεν υπάρχουν άνθρωποι να μένουν μόνοι τους. Ή τους έχουν όλους ληστέψει, δείρει και βιάσει οι Αλβανοί. Άρα έγιναν αδερφές και δεν πιάνονται στους Έλληνες.
– Το 51% των Ελλήνων είναι τόσο άρχοντες που έχουν και σωφέρ. Συνήθως είναι συμβοηθούν και μη αμοιβόμενο μέλος της οικογένειας. Αυτός είναι και ο μόνος όρος που θυμάμαι από τις Αρχές Οικονομικής Θεωρίας της τρίτης Λυκείου.

Στο ερώτημα τι χρειάζεται για να αυξηθεί η μετακίνηση με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, το 42% των Ελλήνων απαντά ότι απαιτείται καλύτερος προγραμματισμός και μεγαλύτερη συνέπεια στην τήρηση των δρομολογίων. Στην ΕΕ το αντίστοιχο ποσοστό είναι 29%.

– Στο ερώτημα τι χρειάζεται για να αυξηθεί η μετακίνηση με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, το 42% των Ελλήνων φαντάζομαι ότι απαντά ως εξής: «Απαιτείται καλύτερος προγραμματισμός και μεγαλύτερη συνέπεια στην τήρηση των δρομολογίων». Να μην ξεχνάμε ότι το 40% των Ελλήνων έχει τελειώσει με το ζόρι το Γυμνάσιο.
– Τόσα χρόνια που η Ελλάδα είναι μέλος της ΕΕ ακόμα δεν κατάφερε να της μεταδώσει τα φώτα του πολιτισμού της. Είπαμε: οι Ευρωπαίοι είναι ηλίθιοι, κουτόφραγκοι και αδερφές.

Σε ό,τι αφορά τη χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς, το 22% των Ελλήνων δηλώνει ότι θα ήθελε καλύτερη και τακτικότερη επικοινωνία ανάμεσα στα αστικά κέντρα και στους διάφορους σταθμούς, το 12% ότι θα επιθυμούσε να έχει στάσεις πλησιέστερα στον τόπο κατοικίας του και το 8% αναφέρει πως θα προτιμούσε μεγαλύτερη ασφάλεια στα μέσα οδικής μεταφοράς.

Από τη συγκεκριμένη παράγραφο καταλαβαίνουμε ότι:
– το 22% των Ελλήνων αντιμετωπίζει την Αθήνα και τον Πειραιά ακόμη ως διαφορετικές πόλεις και για τη μετακίνηση από τη μία στην άλλη παίρνει το ΚΤΕΛ.
– το 12% βαριέται να περπατάει ή μένει σε περιοχές εκτός σχεδίου πόλεως (Αθήνας).
– το 8% το έχουν ληστέψει, δείρει και βιάσει μέσα σε λεωφορείο οι Αλβανοί που ήρθαν από τον τόπο τους να πάρουν τις δουλειές μας.

Σε ό,τι αφορά τον περιορισμό της ατμοσφαιρικής ρύπανσης από τα αυτοκίνητα, το 28% των Ελλήνων τάσσεται υπέρ της παροχής φορολογικών κινήτρων για την αγορά λιγότερο ρυπογόνων αυτοκινήτων.

Το 28% των Ελλήνων θα βρεθεί προ μεγάλης έκπληξης όταν συνειδητοποιήσει πως η Porsche Cayenne οχτώ χιλιάδων κυβικών που καίει επεξεργασμένα σκατά πάει πιο αργά στην πόλη από ένα Smart εξακοσίων κυβικών. Βέβαια αυτό θα το μάθει λίγο πριν πεθάνει δουλεύοντας για να πληρώσει την τράπεζα που θα του έχει ήδη πάρει σπίτι, εξοχικό, σώβρακα, γυναίκα, γκόμενα και την τηλεόραση υψηλής ευκρίνειας της LG ως εγγύηση για το δάνειο της Cayenne που σημειωτέον ήταν μόνο εκατό ευρώ φτηνότερη από τη βενζινοκίνητη έκδοση.

Επίσης, το 32% των Ελλήνων τάσσεται υπέρ της ελάφρυνσης της φορολογίας στα βιοκαύσιμα, ώστε να προωθηθεί η χρησιμοποίησή τους.
Στο ερώτημα αν «είστε έτοιμος να πληρώσετε περισσότερα για λιγότερο ρυπογόνες μετακινήσεις», το 68% των Ελλήνων απαντά καταφατικά. Μεγαλύτερο ποσοστό εμφανίζεται μόνο στη Σλοβενία, ενώ στην ΕΕ δηλώνουν ότι είναι έτοιμοι να πληρώσουν περισσότερα για λιγότερο ρυπογόνες μετακινήσεις το 54% των ερωτηθέντων.

– Στην περίπτωση που το πρώτο συμβεί, θέλω να δω με τι θα ανακατεύουν τα επεξεργασμένα σκατά οι σκατοπώλες (πρώην βενζινοπώλες) και αν το μεθάνιο από τις κλανιές των αγελάδων θα έχει την ίδια επίδραση με το νίτρο στα καγκουροCivic. Το σίγουρο είναι ότι θα βρωμάει πολύ.
– Η Σλοβενία που συνορεύει με την Τουρκία και το Νεπάλ δεν ενδιαφέρει τους Έλληνες. Έξω οι ξένοι! (κολλάει παντού)

Τέλος, το 62% των Ελλήνων θεωρεί ότι τα δημόσια χρήματα που αφορούν τον τομέα των μεταφορών θα πρέπει να κατευθυνθούν προς τη βελτίωση των οδικών υποδομών και το 25% προς τη βελτίωση των μέσων μαζικής μεταφοράς.

– Το 25% σκέφτεται ότι τα μέσα μαζικής μεταφοράς θα ήταν καλό να πετούν πάνω από την επιφάνεια της γης (και της θάλασσας, γιατί η Ελλάδα έχει τις καλύτερες θάλασσες του κόσμου) ή ακόμα καλύτερα να λειτουργούν με τηλεμεταφορά.
– Το 62% ψηφίζει Νέα Δημοκρατία.

Το καλύτερο από όλα είναι η εικόνα:

Λεζάντα: «Καθημερινή εικόνα στους δρόμους της Αθήνας». Κάθε μέρα στην Αθήνα γίνεται μια συναυλία. Γι’ αυτό και οι Έλληνες είναι οι καλύτεροι συνθέτες κλασικής μουσικής ανά τον κόσμο. Δεν σχολιάζω άλλο.

Εν κατακλείδι, για να είσαι κακός δημοσιογράφος δεν είναι ανάγκη να δουλεύεις ούτε στο Τηλεφώς, ούτε στην Παρασκευή και 13 ούτε σε ραδιοφωνικό σταθμό τύπου «Η Σούλα αφιερώνει στο Μήτσο από Κάτω Πατήσια»: ο κακός δημοσιογράφος και ο κακός επαγγελματίας γενικότερα μπορεί να βρίσκεται σε κάθε δουλειά, σε κάθε πόστο και πίσω από κάθε γωνία… Φυλάξου!

ΥΓ: Για τους κακόπιστους, η είδηση είναι πάντα εδώ «φωτογραφημένη».