Για ποιον χτυπάει η καμπάνα;

Περίπτωση ένα: Ερωτεύτηκες πρόσφατα. Συγχαρητήρια! Ο έρωτας όμως είναι σαν το θάνατο: δεν έχει ωράριο. Μόλις τελειώνεις τα προκαταρκτικά και γίνεται το γνωστό ολιγοδευτερόλεπτο διάλειμμα στη διάρκεια του οποίου ένα από τα τέσσερα (ή περισσότερα) χέρια τεντώνεται προς το κομοδίνο. Τυχαία η ματιά πέφτει στο παράθυρο και βλέπεις τον ήλιο να σκάει μύτη. «Φτου! Πάλι μάς πήρε το βράδυ, αγάπη μου! Και σού ‘πα να αρχίσουμε πιο νωρίς…» Κι από ‘κεί που κάθε μέρα ξύπναγες στις 7:00, έπαιρνες το πρωινό σου διαβάζοντας τη φρέσκια φρέσκια Καθημερινή και τα Σαββατοκυριακόβραδα έμενες στη γλυκειά θαλπωρή του σπιτιού σου, να σου τα απογευματινά ξυπνήματα, να σου τα ξεπορτίσματα ως το πρωί, να σου οι κραιπάλες!

Λύση: Μαγικά τα φτερά του έρωτα, αλλά πετάει καλύτερα όποιος πετάει τελευταίος. Το συμπαθητικό αυτό ρολογάκι μπορεί να φαίνεται αθώο μα το ανεμιστηράκι που έχει από πάνω δεν είναι για να σε δροσίζει στα διαλείμματα του παθιασμένου σεξ αλλά για να σε κάνει να θυμηθείς πραγματικά ότι έκλεισες το ξυπνητήρι και να σου κόψει κάθε όρεξη να ξαναλιώσεις στον ύπνο. Τη δεδομένη ώρα το ξυπνητήρι αρχίζει να χτυπάει γιαπωνέζικα, δηλαδή με τον πιο εκνευριστικό ήχο που θα μπορούσε, ενώ η έλικα εκτοξεύεται και αιωρείται στον αέρα ωθούμενη από μικρή μπαταρία. Δεν υπάρχει turn off ούτε snooze: το ξυπνητήρι σταματάει να χτυπάει μοναχά όταν καταφέρεις να την πιάσεις και την ξαναβάλεις στη θέση της! Δεν σου φτάνει; Κάνε ελεύθερους συνδυασμούς με τις περιπτώσεις ψηλοτάβανου σπιτιού, απουσίας σκάλας, βιβλιοθήκης που φτάνει ως το ταβάνι ή ανοιχτού παραθύρου.

Περίπτωση δύο: Σπουδάζεις σε συγκεκριμένο μεταπτυχιακό πρόγραμμα γνωστού πανεπιστημίου της Αθήνας. Ενώ μπορείς να επιλέξεις μαθήματα, ακολουθείς τη μάζα. Έτσι καταλήγεις (=καταντάς) να σού κάνει μάθημα γνωστός γλοιώδης καθηγητής που στη λέει, σε βρίζει, αυτοϊκανοποιείται αυτοεξαιρόμενος, σε βάζει να κάνεις εργασία για να τη δημοσιεύσει ο ίδιος αργότερα, σε βάζει να γράψεις εξετάσεις και ―last but not least― σού δίνει και homework. Προσπερνάμε το βλακώδες της επιλογής και στεκόμαστε στο καθημερινό σου πρόγραμμα που αρχίζει να τον πίνει με μικρές γουλίτσες. Τι ωραία που κάθε βράδυ έλιωνες στο MSN και στο FaceBook, έβλεπες ταινίες αγκαλιά με τη φίλη σου και ξεραινόσουν γύρω στις 4:00 για να ξυπνήσεις κατά το μεσημεράκι, ε;

Λύση: Υπάρχει καλύτερος τρόπος να ξυπνήσεις από μια πρωινή καρδιακή προσβολή; Τρία λεπτά πριν από τη δεδομένη ώρα το συγκεκριμένο ξυπνητήρι αρχίζει να μετράει αντίστροφα και να κάνει ήχους γενικού συναγερμού. Αν δεν άκουσες ποτέ σειρήνες πολέμου, ήρθε η ώρα. Όπως ήρθε η ώρα να πιάσουν τόπο τα μαθήματα έκτακτης ανάγκης. Ανάλογα με το λαμπάκι που ανάβει δίπλα, εσύ πρέπει να αποσυνδέσεις το καλώδιο αντίστοιχου χρώματος (το πρωί που δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το άσπρο από το μαύρο, στην απίθανη περίπτωση που καταφέρεις να ανοίξεις το ένα σου μάτι) και να το κάνεις αυτό τρεις φορές ανά λεπτό μέχρι τη δεδομένη ώρα, just in case που σε ξαναπάρει ο ύπνος. Αποτυχία να εκτελέσεις την αποστολή σου, soldier, θα οδηγήσει σε έναν ήχο έκρηξης από το ενσωματωμένο ηχείο που θα διαρκέσει αρκετά για να σε κάνει να δεις ανθρώπινα μέλη να πετάνε στον αέρα. Αποκάλυψη τώρα!

Περίπτωση τρία: World of Warcraft. Όλος ο κόσμος γύρω σου το σταματά, αλλά εσύ συνεχίζεις ακάθεκτος.  Έχεις cooking skill 300 αλλά παραγγέλνεις delivery, ταΐζεις το pet σου φραουλίτσες ή μηλόπιττες απ’ το gnome που κόβει βόλτες στην Ironforge, έχεις μάθει να κοιμάσαι τα λίγα λεπτά που περιμένεις στο queue για την Alterac Valley, πηγαίνεις στην τουαλέτα κρυμμένος στη γωνιά του Warsong Gulch για να μη σε πιάνουν τα βέλη και το Auction House είναι μια καλή ευκαιρία να βγάλεις το τασάκι μέσα από το λοφίσκο με τις γόπες δίπλα στο πληκτρολόγιό σου. Μια μικρή λεπτομέρεια: είσαι φαντάρος και έχεις έξοδο τρεις μέρες. Πότε να προλάβεις να κοιμηθείς;

Λύση: Αν θες να μάθεις λοιπόν πώς είναι να προλαβαίνεις και δεν το έμαθες ακόμα δέκα μήνες στο στρατό, αυτό το ξυπνητήρι είναι για σένα. Την πρώτη νύχτα θα σκεφτείς πως είναι αρκετά μεγάλο και δεν μπορεί να σταθεί στο κομοδίνο σου, άρα θα το αφήσεις στο πάτωμα, χωρίς να σού περάσει απ’ το νου σε τι μπορεί να χρησιμεύουν οι δυο μεγάλες ρόδες εκατέρωθεν αυτού του πλαστικού πατημένου ροδάκινου. Μέχρι να έρθει η ώρα που ρύθμισες να χτυπήσει. Τότε, όχι απλά θα χτυπήσει και θα συνεχίσει να χτυπάει σαν τρελό, αλλά θα αρχίσει και να τρέχει μέσα στο δωμάτιο σαν δαιμονισμένο! Κι ενώ εσύ σηκώνεσαι αναλογιζόμενος από ποιον πλανήτη σάς κάνουν επίθεση, αυτό βρίσκει τοίχο, αλλά αν νομίζεις ότι θα σταματήσει είσαι γελασμένος: αλλάζει κατεύθυνση με εκπληκτική ταχύτητα και οδεύει προς ακαθόριστες κατευθύνσεις ακολουθώντας τα αξιώματα μια της υπερβολικής και μια της ελλειπτικής γεωμετρίας, όσο το μυαλό σου προσπαθεί να εναρμονιστεί με τη θεωρία του χάους και να καταπνίξει τα δολοφονικά σου ένστικτα. Δες την καλή του πλευρά: eventually μπορεί να σε οδηγήσει στις πύλες του στρατοπέδου σου, όπου βέβαια θα χρειαστεί να αμυνθείς καθώς κατά πάσα πιθανότητα ο σκοπός θα ανοίξει πυρ χωρίς προειδοποίηση.

Καλά ξυπνητούρια!